धनगढी – भलिबलकी अन्तर्राष्ट्रिय खेलाडी नेविका चौधरी (२७) लाई आफैंले हात पारेका अवार्ड र मेडलहरू औंला भाँची गन्नुपर्ने अवस्था छ । तर पनि उनले यकिनका साथ हिसाबकिताब भन्न सकिने अवस्था गुमाएकी छिन् ।

अक्मकिँदै भनिन्, ‘क्षेत्रीय र जिल्ला लेबलको गेम त कति खेलियो, कति । पछिल्लो १४ वर्षयता मैले राष्ट्रिय र अन्तर्राष्ट्रिय गेम मात्रै खेलेकी छु । मेडल र अवार्ड पनि उत्तिकै जितेकी छु ।’

भनिन्छ – कुनै पनि व्यक्तिको सफलताको पछाडि उसको लगनशिलता र प्रतिभामा उसको वंशाणुगत गुण र हुनर पनि लुकेको हुन्छ रे ! हो त्यसै हुनरकै विशेषताले आज नेविका अन्तर्राष्ट्रिय स्तरमा पुगेकी छिन्भन्दा दुईमत नहोला ।

कैलालीको कैलारी गाउँपालिका–७ बसन्ता माइती घर भएकी नेविकाका बुवा विष्णुप्रसाद चौधरी पनि भलिबलका राष्ट्रिय खेलाडी तथा प्रशिक्षक हुन् । आफ्नै बुवाको सिको गर्दै हाल उनी अन्तर्राष्ट्रिय खेलाडी तथा च्याम्पियन हुन सफल भएकी हुन् ।

आफ्नो खेल जीवनको शुरूवाती अवस्थामा कैलाली जिल्लामा आयोजना हुने विभिन्न क्षेत्रीय तथा जिल्ला स्तरको प्रतियोगितामा सहभागिता जनाउने उनी २०६२ सालमा राष्ट्रिय स्तरको प्रतियोगिताको लागि छनौटमा परिन् । त्यसपछि लगातार २०६७ सालसम्म उनी सुदूरपश्चिम टीमबाट प्रतियोगितामा खेलिन् । आफ्नो टीमभित्र सधै ओपन स्पाइकरको भूमिका रहने उनले २०६५ सालमा काठमाडौंमा आयोजित ५ औं राष्ट्रिय खेलकुद प्रतियोगितामा सुदूरपश्चिम टीमलाई कास्य पदक दिलाइन् ।

खेलमा उत्कृष्ट क्षमता प्रदर्शनकै परिणाम स्वरुप उनलाई २०६७ सालमा सशस्त्र प्रहरी बल (एपीएफ) ले अफर गर्‍यो । सिपाहीमा कार्यरत उनी हालसम्म विभागीय टोली एपीएफबाटै राष्ट्रिय प्रतियोगिता खेल्दै आएकी हुन् ।

एपीएफबाट ३ दर्जन बढी राष्ट्रिय प्रतियोगिता खेलिसकेकी उनले महिला राष्ट्रिय भलिबल टोलीबाट ३ वटा अन्तर्राष्ट्रिय प्रतियोगिता खेलिसकेकी छिन् । सो राष्ट्रिय टोलीको प्रभावशाली खेलाडीको रुपमा रहेकी उनी सन् २०१४ मा आयोजित पहिलो साउथ एसियन वुमन भलिबल च्याम्पियनशिपमा दोस्रो स्थान, २०१६ मा आयोजित १२ औं सार्क प्रतियोगितामा तेस्रो स्थान र सन् २०१७ मा आयोजित सेन्ट्रल जोन भलिबल प्रतियोगिता आफ्नो टोली तथा मुलुकलाई दोस्रो स्थानमा पुर्‍याउन सफल भएकी हुन् । 

यसैबीच १४ वटा विधागत पुरस्कारमा ‘बेस्ट अवार्ड’ पाउन सफल भएको उनी बताउँछिन् । यति मात्रै नभई सन् २०१९ मा आयोजित छैठौं आईजीपी कपमा बेस्ट स्पाइकरको अवार्ड पाएको सुनाउँदै उनले हालै सम्पन्न ५ औं केएनपी राष्ट्रिय भलिबल प्रतियोगितामा ‘वुमन अफ द म्याच’ समेत हुन सफल भएको खुशी व्यक्ति गरिन् । उनले यसअघि नै ५ वटा राष्ट्रिय प्रतियोगितामा बेस्ट प्लेयरको अवार्ड हात पारिसकेकी थिइन् ।

‘बत्ती बालेर राति खेल्थ्यौं’

बाल्यावस्थादेखि खेलप्रति शौकिन नेविकाको भलिबलको गुरु नै उनको बुवा विष्णुप्रसाद हुन् । बुवामा रहेको भलिबलको नशा उनमा सरेको उनी आफैं स्वीकार्छिन् । बुवाको साथ पाएपछि उनी बुवासँगै दिनरात नभनी भलिबलमा रमाउँथिन् ।

बाल्यावस्थाको कुरा सम्झिँदा औधी रमाइलो लाग्ने बताउँदै उनी भन्छिन्, ‘बुवा नेपाल विद्युत् प्राधिकरणमा जागिरे हुनुहुन्छ । दिउँसो समय नभएपछि हामी राति पनि भलिबल खेल्थ्यौ । बुवा विद्युत्मा काम गर्ने हुँदा बत्तीको समस्यै थिएन । राति १ हजार वाटको बत्ती बालेर आँगनमै खेल्थ्यौ ।’

उनले भलिबलको अभ्यासको क्रममा छिमेकीलाई निकै सताएको र पछि छिमेकीले हसियाले भलिबल समेत फुटाइदिएको घटना अविश्मरणीय रहेको सुनाउँछिन् ।

‘सानो ठाउँमा अभ्यास गर्दा कसैको करेसाबारीमा बल पुग्थ्यो, त कसैको घरको भित्तामा बजारिथ्यो । जसले गर्दा छिमेकीबाट गाली नखाएको दिन सायदै हुन्थ्यो,’ उनले सुनाइन्, ‘१ दिन त झनै ठूलै दुर्घटनाबाट जोगियौं । सट हान्दा १ जना छिमेकीको नाकमा बल लाग्यो । उहाँको नाकमा रहेको सुनको फुली नै टुुट्यो । रिसले आगो हुनुभएकी उहाँले हाँसियाले हानेर बल नै फुटाइदिनुभयो ।’

सुदूरपश्चिम टोलीबाट खेल्दा  आफ्नो बुवाकै कोचबाट प्रतियोगिता खेलेको अनुभव समेत उनी सुनाउँछिन् ।

छोरीसँग खेल्ने बुवा

विष्णुप्रसाद आफ्नो सपना साकार भएको बताउँदै सन्तानप्रति गर्व गर्छन् । २०४२ देखि २०६२ सालसम्म राष्ट्रिय प्रतियोगितामा खेलेको अनुभव सुनाउँदै उनले २०६१ सालमा खेलबाट सन्यास लिएको बताए । तर २०४२ सालमा पहिलो पटक राष्ट्रिय प्रतियोगितामा खेल्दै गर्दा आफ्ना कुनै पनि सन्तानलाई भलिबलको अन्तर्राष्ट्रिय च्याम्पियन बनाएरै छोड्ने र १ दिन सन्तानसँगै प्रतियोगिता खेल्ने सपना बुनेका थिए । सो सपना आज उनका सन्तानले पूरा गरेका छन् ।

उनले अगाडि भने, ‘खेलबाट सन्यास त लिए । तर जेठी छोरी नेविकाले २०६२ सालमा राष्ट्रिय खेलमा सहभागिता जनाएपछि आफ्नै सन्यासलाई तोड्दै छोरीसँगै प्रतियोगिता खेले । मेरो सपना आज साकार भएको छ ।’

उनकी जेठी छोरी नेविका मात्रै होइन, विष्णुप्रसादका अन्य छोराछोरीले पनि खेलमै सफलता हासिल गरेका छन् । उनको माइली छोरी संगिता चौधरी ह्यान्ड बलकी अन्तर्राष्ट्रिय खेलाडी हुन् भने कान्छी छोरी संगम चौधरी बक्सिङकी राष्ट्रिय खेलाडी, छोरा आतिश चौधरी भलिबलको जुनियर राष्ट्रिय खेलाडी ।

खेलमा ससुरालीको साथ

विवाहपूर्व खेलमा परिवारको पूर्ण साथ सहयोग पाएकी उनले विवाहपश्चात् पनि उही गतिमा खेललाई निरन्तरता दिएकी छिन् । ससुराली परिवार पनि खेलाडीको मर्म र महत्त्व बुझ्ने पाएपछि उनको खेलप्रतिको उत्साह कायमै रहेको छ ।

२०७३ सालमा उनी विराटनगरका स्थानीय चन्दनकुमार सरदारसँग विवाह बन्धनमा बाँधिएकी हुन् । उनका पति फूटबल खेलका प्रशिक्षक हुन् । चन्दनकुमार पनि एपीएफमै आवद्ध भएको हुँदा उनीहरूको भेटघाट प्रेममा परिणत भयो । फलतः पश्चिमकी नेविका र पूर्वका चन्दनकुमार विवाह बन्धनमा बाँधिए ।

‘जसरी माइतीमा खेलमय दिनचर्या बित्थ्यो । उसैगरी खेल बुझ्ने नयाँ परिवारका साथपछि खेलमय जीवन बितिरहेको छ,’ उनले खुशी व्यक्त गरिन् ।

खेलबाट विश्राम लिने सोच

आफ्नो युवावस्था खेलमै गुजारेकी उनी अब भने विश्राम लिने मनस्थितिमा पुगेकी छिन् । पारिवारिक योजना तथा शारीरिक अवस्थाले साथ दिन छोडेको बताउँदै उनले यसै वर्षदेखि क्रियाशील खेल जीवनबाट विश्राम लिने बताइन् । तर जे गरेपनि स्वदेशमै गर्नुपर्ने बताउँदै उनले नयाँ खेलाडीलाई अवसर दिनुपर्ने र तिनीहरूकै लागि बाँकी समय पनि खर्चिने भावी योजना बनाउन थालेको बताइन् ।