कात्तिक २२, २०८०
पाल्पामा १९ वर्षीया किशोरीलाई बलात्कार गरेको आरोपमा एक जना पक्राउ परेका छन् । पक्राउ पर्नेमा गुल्मीको इस्मा गाउँपालिका ६ का २६ वर्षीय जिज्ञाश दाहाल रहेका छन् । उनलाई मंगलवार साँझ पक्राउ गरिएको प्रहरीले जनाएको...
काठमाडौं – अहिले अपराध अनुसन्धान महाशाखाको कमाण्ड वरिष्ठ प्रहरी उपरीक्षक (एसएसपी) शहकुल थापाले सम्हालिरहेका छन् । उनले यसअघि पनि हालका महानिरीक्षक (आईजीपी) सर्वेन्द्र खनालको ‘ट्वाइसी’को रुपमा काम गरेका थिए ।
२०४९ चैत ११ गते प्रहरी सेवामा प्रवेश गरेका थापाले द्वन्दकालको समयमा रोल्पा, रुकुम, डोल्पा, गोरखा र काभे्रमा समेत सेवा गरेका थिए । उनै थापासँग लोकान्तरका सुरक्षा संवाददाता गगन अर्यालले गरेको कुराकानीको सम्पादित अंश उनकै शब्दमा –
मेरो जन्म २०२५ मंसिरमा मध्यम परिवारमा भएको हो । परिवारमा ३ दिदीबहिनी र ३ दाजुभाइमध्ये कान्छो सन्तान हु म । घर काभ्रे नजिकै सूर्यविनायक हो ।
गाउँ नजिकै काभ्रेको महेन्द्र माध्यमिक विद्यालय साँगामा विद्यालय अध्ययन गरेको हुँ ।
बाल्यकालमा बिदाको दिन खेतमा काम गर्न र साथीभाइसँगै मेलापात जाने गरिन्थ्यो । उकाली–ओराली खेतको बाउसे, धानको भारी बोक्ने, काठको भारी बोक्ने यावत् सबै काम गरियो ।
काम गरेरै पढियो । पढाइमा म प्रथम हुने भएकाले विद्यालय व्यवस्थापन समितिको आग्रहमा शिक्षक समेत बने । त्यो बेलामा एसएलसी पास गर्दाखेरी नै छोराले विवाह गरोस्, जागिर खाओस् भन्ने बुवाआमा र आफन्तको चाहना हुन्थ्यो ।
२०४१ सालमा एसएलसी पास गरेको हुँ । एसएलसीपछि मिनभवन नेपाल कमर्स क्याम्पसमा कमर्स विषय लिएर आईकम अध्ययन गरें ।
नेपाल राष्ट्र बैंकमा जागिर
घरको काम गर्दागर्दै आईकम गरेपछि नेपाल राष्ट्र बैंकमा ‘नोट गन्ने जाँच्ने’ पदमा भर्ना खुलेको रहेछ, मैले पनि खुला प्रतियोगितामा नाम निकाले ।
नेपाल राष्ट्र बैंकमा थापाथलीमा काम गर्थें । त्यही समयमै बीकम पनि पास गरे । राष्ट्र बैंकमा जागिर खाँदाखाँदै नेपाली सेनाको सेकेण्ड लेफ्टिनेन्टमा खुला भर्तीका लागि भिडें ।
शारीरिक, लिखित र अन्तर्वार्ता पास त गरें तर फुली लगाउन भने पाइनँ । किनकि त्यो बेलामा फुली लगाउन अविवाहित चाहिन्थ्यो । म पहिल्यै नै विवाहित भएकाले सेकेण्ड लेफ्टिनेन्टमा जागिर खान पाइनँ । सेनाको हेडक्र्वाटरबाट फर्किएँ, त्यो मेरो आफ्नै कारणले गर्दा थियो ।
फौजीमा जागिर खाने ‘जुनून’
मलाई फौजीमा जागर खाने ‘जुनून’ भने छँदै थियो । मलाई ‘इगोहर्ट’ भयो जसरी पनि फोर्समा नै जागिर खानुपर्छ भन्ने लाग्यो र नेपाल राष्ट्र बैंकको जागिर खाँदाखाँदै ‘ब्याच्लर’ पनि पास गरिसकेको थिएँ ।
त्यही बेलामा प्रहरीमा प्रहरी निरीक्षक (इन्सपेक्टर) मा भर्ना खुल्यो । मैले पनि फाराम भरें र २०४९ चैत ११ गते नाम पनि निकालेर प्रहरी सेवामा जागिर शुरू गरेको हुँ ।
सशस्त्र द्वन्द्व शुरूवात
२०५२ सालमा मेरो पोस्टिङ काभे्र भयो । फागुन १ गतेबाट सशस्त्र द्वन्द्व भएपछि तत्कालीन माओवादीले सिन्धुपाल्चोकको विद्यालयमा पूर्णिमामा प्रसाद दिन गएका प्रहरी कर्मचारीलाई लखेटीलेखेटी मारेको भन्ने घटना घटेको थियो ।
ती प्रहरी कर्मचारी मार्ने तत्कालीन माओवादीका प्रभावशाली नेता ऐनप्रसाद गौतमलाई तत्कालीन चौरीपोखरी गाउँ विकास समितिबाट पक्राउ गरेको थिएँ । पक्राउ गरेको भन्दै पुरस्कार स्वरुप नेपाल प्रहरी ५ हजार रुपैयाँ समेत दिएको थियो । त्यहीँबाट नै युद्धमा प्रहरी संगठनको नाताले नेतृत्व गर्ने क्रम शुरूवात भएको थियो ।
काभ्रेमा १ वर्ष बसेपछि प्रहरी प्रधान कार्यालयमा आएँ र त्यसपछि लुम्बिनीमा सरुवा भएँ । मैले त्यो बेलामा आधार इलाका मानिएका जिल्लामा धेरै समय रोल्पा, रुकुम, काभ्रे, गोरखा र जुम्लामा बसेको छु । ११ वर्ष चलेको द्वन्द्वमा शुरूदेखि नै अनुभव बटुलेको हाम्रो टोली नै हो । २०५२ देखि २०६३ सम्म म प्रहरी नायव उपरीक्षक (डीएसपी) बढुवा भइसकेका थिएँ ।
त्यसबेला युद्धमा डीएसपीले नै कमाण्ड गर्ने गरेको थियो । ११ वर्षे जनयुद्धमा म मुठभेटमा भने परिनँ तर युद्धसँग डराउने भन्ने कुनै बेलामा पनि दिमागमा आएन, जहिले पनि तम्तयार भएर बस्थ्यौं ।
सानातिना डरहरू भने हुन्थ्यो किनकि मानिस न हो तर कताकता परिवार भएकाले अझ छोराछोरी भएकाले सम्झनाले सताउँथ्यो नै । जहिले पनि मुठभेठ भयो भन्ने समाचार आई नै रहन्थे, त्यसले गर्दा घरमा परिवार डराउने अवस्था स्वाभाविकै नै हो ।
त्यो बेलामा फोन पनि नहुने अवस्था थियो । सञ्चारको विकास भइसकेको थिएन । भएका सञ्चारका माध्यम पनि ध्वस्त भएका थिए, यसले गर्दा ‘होम सिक’ गर्थ्यो तर उदास र बैराग लाग्ने भन्ने भएन ।
२०६२/०६३ को आन्दोलनको अनुभव
२०६२/६३ को जनआन्दोलनमा प्रहरी प्रधान कार्यालयको विषेश प्रहरी कार्यदल ‘एसटीएफ’ विभागमा ‘सेकण्ड म्यान’को रुपमा थिएँ । जनआन्दोलन काठमाडौं केन्द्रित आन्दोलन भएकाले मैले आन्दोलनकारी बढी हुने क्षेत्र विशेष गरेर कलंकी, सामाखुशी, बल्खु र गोंगबु क्षेत्रको कमाण्ड सम्हालेको थिएँ ।
कार्यदल हुलदंगा नियन्त्रणको लागि हातहतियार, राम्रो अनुशासन र राम्रो तालिम प्राप्त प्रहरी सहितको दल हो । कृष्णप्रसाद सिटौला, सुजाता कोइराला र नेकपाका ठूला नेता लगायत धेरै नेतालाई समाएको थिएँ ।
प्रहरीको परिवार र समर्थन
मेरा २ वटा छोरी र एउटा छोरा छन् । छोरीको विवाह भइसकेको छ । प्रहरी कर्मचारीको परिवारमा समझदारी नभएको खण्डमा अप्ठ्यारो हुन्छ । किनकि आधा गाँस खाँदाखाँदै निस्कनुपर्ने, आधा निद्रामा ब्यूँझिएर निस्कनुपर्ने, थाकेर सुत्नै लाग्दा निस्कनुपर्ने अवस्था हुन्छ ।
प्रहरीलाई परिवार भन्ने पनि हुँदैन, अरु सुतिरहेको अवस्थामा हामी जाग्नुपर्छ, अरुले घुमफिर गरिरहने बेलामा हामी ड्युटीमा खटिनुपर्छ । हाम्रा पनि परिवारसँग घुम्ने, बिदा र आफन्तसँग भेटघाट गर्ने इच्छा भइहाल्छ तर देशको सुरक्षा र जनताको सेवाका लागि खटिरहेका हुन्छौं, यस्ता कुरा गौण हुन्छन् ।
एक उदाहरण दिनु पर्दा म रोल्पामा हुँदा दोहोरो मुडभेड भएको समाचार सुनिन्छ, अरुले के कुरा सुनाउँछ भनेर मेरी श्रीमती बाहिर ननिस्केको कुरा म काठमाडौं आएपछि सुनाउँथिन् । सुनाइहालेमा पनि हाँसीहाँसी टारेको कुरा श्रीमतीले सुनाउँथिन् ।
भन्नुको मतलब प्रहरी कर्मचारीको परिवारले ‘सपोर्ट’ नगर्दा घरपरिवार बिग्रिएका, जागिरै छोडेका उदाहरण पनि छन् । प्रहरी जहिले पनि अपडेट हुनैपर्छ । हामीले बोक्ने मोबाइल सेट सुत्दा पनि सँगै राख्नुपर्छ । यसरी राख्दा मेरा छोराछोरी र श्रीमतीले पनि सुन्नैपर्छ, यसको अर्थ प्रहरी कर्मचारीका परिवारले यसलाई स्वीकार्नैपर्छ ।
प्रेमिकाले छोडेको झोकमा अर्कैसँग बिहे
त्यो बेलामा मेरो १ जना केटीसँग मायापिर्ती बसेको थियो । विद्यालयमा जाँदा आउँदा मायापिर्ती बसेको थियो तर त्यसबीच ‘ब्रेकअप’ भयो । ब्रेकअपपछि अलिकति तनाव भएको थियो । त्यही बेलामा घरबाट विवाह गर्नुपर्ने माग आएपछि तनाव पनि थियो, ब्रेकअप पनि भएकाले मागी विवाह नै गरें ।
जीवनको रमाइलो किस्सा
म भक्तपुरमा बस्ने भएपनि विद्यालय भने काभ्रेको साँगामा थियो । यताबाट जाँदा अलि गहिरोमा मुसे गणेशथानको मन्दिर थियो । अहिले कार्यविनायक भनिन्छ ।
त्यो बेलामा काठमाडौं, बनेपा, बाह्रबीसे चल्ने ठूला बस र माइक्रो चल्थे । ती बसमा यात्रा गर्ने यात्रु र ड्राइभरहरूले गणेशथानमा एक सुका सिक्काहरू चढाउँथे, कसैकसैले मुठ्ठीका मुठ्ठी नै चढाउँथे ।
मेरो विद्यालय जाने बाटो पनि त्यही नै थियो । १–२ दिन त म विद्यालय नै नगइकन पैसा टिपेर बस्ने गर्थें ।
१ दिनको कुरा हो । मैले विद्यालय नै नगइकन सिक्का टिपेर बसेको र निलो सर्ट (विद्यालयको पोशाक) को गोजीभर सिक्काहरु जम्मा गरेको थिएँ । पैसा जम्मा गर्ने र विद्यालय नजाने निर्णय गरेको थिएँ ।
त्यो बेलामा घरबाट विद्यालयमा खाजा खान २० पैसा दिइन्थ्यो । २० पैसाले विद्यालयमा चना, तरकारी, बरफ खाएर पनि ५ सुका बच्थ्यो ।
१ दिन गोजीमा टन्न सुका पैसा जम्मा गरेर मन्दिर नजिकै बसेको बेलामा पल्लो गाउँमा मानिस आएर मेरो टाउको हिर्काए । उनले हिर्काएपछि म मन्दिर तलको खोलासम्म पुगेर लडें । लगभग ५०० मिटर तल । त्यसपछि म सुका पैसा टिप्न पनि गइनँ र विद्यालय जान थालें, मेरो जीवनको ‘टर्निङ पोइन्ट’ नै त्यै बन्यो ।
पाल्पामा १९ वर्षीया किशोरीलाई बलात्कार गरेको आरोपमा एक जना पक्राउ परेका छन् । पक्राउ पर्नेमा गुल्मीको इस्मा गाउँपालिका ६ का २६ वर्षीय जिज्ञाश दाहाल रहेका छन् । उनलाई मंगलवार साँझ पक्राउ गरिएको प्रहरीले जनाएको...
भैहवाबाट झण्डै २० किलोमिटर पश्चिममा छ रुपन्देहीको सियारी–५ मा बैदौली गाउँ । सोही गाउँकी ३३ वर्षीया सावित्रा खरेल खनाल आमा बन्ने खुसीको मुखैमा थिइन् । विवाह गरेको दुई वर्ष मात्रै पुग्नै लाग्दा सावित्रा आम...
आफूलाई ‘लिटिल बुद्ध’ भनेर दाबी गर्ने रामबहादुर बम्जन पक्राउ परेपछि उनीबारे नयाँ–नयाँ तथ्य सार्वजनिक भइरहेका छन् । प्रहरीले उनलाई मंगलबार साँझ ७ बजे काठमाडौंको बूढानीलकण्ठस्थित निवास...
नेपाली सेनाका कर्णेल कामेश्वर यादवको घरमा चोरी भएको छ । ललितपुर महानरपालिका–१८ भैँसेपाटीमा रहेको उनको घरबाट १९ लाख ४२ हजार ६ सय रुपैयाँसहित विभिन्न सामानहरू चोरी भएको जिल्ला प्रहरी परिसरका एसएस...
बाराको कलैया उपमहानरपालिका–६ मदर्सा टोलमा रहेको बाल एकता इंग्लिस बोर्डिङ स्कूलका प्रिन्सिपल गुड्डु भनिने रुपेश स्वर्णकारको हत्याका मुख्य योजनाका सोही विद्यालयकी पूर्वशिक्षिका तथा लेखापाल राधा गुप्ता रहेको ख...
पाल्पामा दुईवटा खोलामा डुबेर मंगलवार दुई जनाको ज्यान गएको छ । पाल्पाको तिनाउ गाउँपालिका–३ मा रहेको तिनाउ खोलाको ड्याममा डुबेर घुम्न आएकी भारतीय युवती महिलाको मृत्यु भएको जिल्ला प्रहरी कार्यालय, पाल्पाक...
ललितपुरको गोदावरीस्थित सनराइज हलमा नेकपा (एमाले)का दुई महत्वपूर्ण कार्यक्रम भए । एमालेको प्रथम विधान महाधिवेशन (२०७८ असोज १५ र १६ गते) सनराइज हलमै भएको थियो । विधान महाधिवेशनले विभाजनदेखि चौतर्फी घेराबन्दी...
हामी १५औं अन्त्य गरेर १६औं योजनाको तयारीमा जाँदै छौं । दलका शीर्ष नेताबीच १६औं योजनाको विषयमा छलफल भएको छ । १५औं योजनाको असफलता र नमिलेका कुरालाई १६औं मा सुधार्छौं । हाम्रो गन्तव्य कहाँ हो भन्ने संविधानले ...
सच्चा लोकतन्त्रमा सिमान्तमा रहेको नागरिकले पनि यो देश मेरो हो भन्ने अनुभूति गर्न सक्नेछ- माहात्मा गान्धी । माथि गान्धीको भनाइ किन उद्धृत गरिएको हो भने नयाँ वर्षको आगमन भैसकेको छ र २०८० को बिदाइ बडो हर्षपूर्वक...