×

NMB BANK
NIC ASIA

राष्ट्रपति विद्यादेवी भण्डारीबाट सरकारको सिफारिशमा राष्ट्रियसभाका तीनजना सदस्य मनोनयन भएपछि प्रमुख प्रतिपक्षी नेपाली कांग्रेसले आपत्ति जनाएको छ । आफ्नो पालामा गत माघ २६ गते सिफारिश गरिएका तीन जना व्यक्तिलाई मनोनयन गर्नुका साटो नयाँ सरकारले ती नाम फिर्ता लिएर गरेको सिफारिश कार्यान्वयन गर्नुलाई कांग्रेसले राष्ट्रपतिको पूर्वाग्रह भन्दै ‘दुई सरकारलाई दुई चश्माले हेरेको’ गुनासो गरेको छ । 

Sagarmatha Cement
Muktinath Bank

कांग्रेसले ठीकै ठम्याएको छ, राष्ट्रपतिले दुईवटा सरकारलाई दुईवटा चश्माले नै हेर्नुभएको छ, जुन सही छ । किनभने, औपचारिक रुपमा सरकार अविच्छिन्न उत्तराधिकारवाला संस्था भए पनि फागुन ३ अघिको शेरबहादुर देउवा र त्यसपछिको केपी ओली सरकार एउटै होइनन् । पहिलो सरकारसँग दैनिन्दिनका कामकाज चलाउनेबाहेक कुनै नैतिक र राजनीतिक अधिकार थिएन भने दोस्रो सरकार जनताको अभिमत पाएर आएकाले उससँग शासन गर्ने पूर्ण अधिकार छ । जनविश्वास गुमाएको सरकारले आगामी पाँच वर्षका लागि गरेको सिफारिश कार्यान्वयन गर्दा राष्ट्रपति संस्थाकै मर्यादा कायम रहने थिएन । किनभने, राष्ट्रपति संस्था भनेको कुनै निर्जीव वस्तु होइन, देशको सर्वोच्च अभिभावक हो । त्यही भएर राष्ट्रपतिले जनमतविहीन सरकारको निर्णय कार्यान्वयन गर्नुभएन र नयाँ सरकार आउनासाथ गरिएको सिफारिश तुरुन्त कार्यान्वयन गरेर राष्ट्रियसभालाई पूर्णता दिनुभएको छ ।


Advertisment
RMC TANSEN
IME BANK INNEWS
shivam ISLAND
एउटा सरकारले गरेका नियुक्ति र सिफारिशहरु अर्को सरकारले रद्द गर्ने र आफ्नो अनुकूल बनाउने परम्पपराको थालनी नेपाली कांग्रेसले नै गरेको पाइन्छ ।

तीन जना मनोनयनको सिफारिश गर्दा शेरबहादुर देउवाले राजनीतिक दलहरुका बीचमा सहमति कायम गर्ने न्यूनतम दायित्व पनि पूरा गर्नुभएन । उहाँलाई नै तीजनाको नाम सिफारिश गर्न मन थियो भने कम्तीमा एमाले र माओवादीसँग एक–एकवटा नाम माग्न सक्नुहुन्थ्यो । त्यसो गरेको भए तीन पार्टीबाट तीनजना सिफारिश हुनुलाई स्वाभाविक मान्न सकिन्थ्यो, एमाले–माओवादीमाथि पनि दवाव पथ्र्यो । तर, परिणाम के आउँछ भन्ने अन्दाज नै नगरी एकलौटी रुपमा आफ्ना केन्द्र्रीय कार्यालयका कर्मचारीसमेतलाई सांसद बनाउने उहाँले जुन प्रयत्न गर्नुयभो, त्यसैको परिणामस्वरुप तीनवटै नाम रद्द भएका छन् ।


Advertisment
Nabil box
Kumari

अघिल्लो सरकारले गरेका सिफारिश पछिल्लो सरकारले रद्द गरेर नयाँ सिफारिश गरेको उदाहरण यो नै पहिलो होइन । तत्कालीन प्रधानसेनापति रुकमांगद कटवालमाथि कारवाही गर्ने २०६६ वैशाख २० को पुष्पकमल दाहाल सरकारको निर्णय त्यसपछि गठन भएको माधवकुमार नेपाल सरकारले खारेज गर्ने निर्णय गरेर राष्ट्रपतिसमक्ष सिफारिश गरेको थियो । अघिल्लो सरकारले गलत निर्णय गरेको रहेछ भने पछिल्लो सरकारले त्यसलाई सच्याउन, संशोधन गर्न वा खारेज गर्न सक्छ भन्ने नजीर यसअघि नै बसिसकेको छ ।

Vianet communication
Laxmi Bank

एउटा सरकारले गरेका नियुक्ति र सिफारिशहरु अर्को सरकारले रद्द गर्ने र आफ्नो अनुकूल बनाउने परम्पपराको थालनी नेपाली कांग्रेसले नै गरेको पाइन्छ । त्यसका केही उदाहरण हेर्न सकिन्छः

०७२ असोज ३ मा नयाँ संविधान जारी भएपछि केपी ओलीको नेतृत्वमा बनेको सरकारले लामो सयमसम्म खाली रहेका राजदूतमा नामहरु सिफारिश गरेको थियो । सुरुमा सराद्धेमा विरालो बाँध्ने शैलीको संसदीय सुनुवाई समिति कस्तो र कत्रो बनाउने भन्नेमै किचलो निकालेर नेपाली कांंग्रेसले नियुक्ति प्रक्रिया अघि बढ्न सकेन । बल्लतल्ल समिति बनेपछि सरकारले राजदूत सिफारिश ग-यो र संसदीय सुनुवाइ हुने बेलामा सरकार परिवर्तन भयो ।

त्यसलगत्तै कांग्रेसको योजनामा बनेको सरकारले संसदीय सुनुवाइ तय भइसकेका महेन्द्रबहादुर पाण्डे, युवराज कार्की, नारद भारद्वाज, खड्ग केसी र अलि अख्तर मिकरानीको नाम खारेज गरेर नयाँ नाम सिफारिश ग-यो । मानवीय दृष्टिबाट पनि उक्त निर्णय उचित थिएन । राजदूत सिफारिश भएर बधाई खाइसकेर, संसदीय सुनुवाइको मिति तोकिइसकेपछि नाम फिर्ता लिनु पटक्कै उचित थिएन । एउटा प्रक्रिया सुरु भइसकेपछि त्यसलाई बीचैमा खारेज गरेर कांग्रेसले जे रोपेको थियो, अहिले त्यही फलेको मात्र छ । यसमा धेरै चित्त दुखाउनुपर्ने कारण छैन । 

राष्ट्रिय पुनर्निर्माण प्राधिकरण कांग्रेसको पूर्वाग्रहको अर्को उदाहरण छ । ०७२ वैशाख १२ मा गएको विनाशकारी महाभूकम्पले दलहरुलाई एक ठाउँमा ल्याएर संविधान बनाउन मद्दत गरे पनि भूकम्पपीडितका लागि कानुन बनाउन र त्यसको कार्यान्वयन गर्न केही समय लाग्यो । बल्लतल्ल कानुन बनेपछि ओली नेतृत्वको सरकारले सुशील ज्ञवालीलाई प्रमुख कार्यकारी अधिकृत बनाएर काम सुरु मात्र गरेको थियो । अनुदानमा दाताका अनेक सर्त थोपरिएका थिए, आवश्यक सबै कानुनहरु बनिसकेका थिएनन्, कर्मचारीतन्त्र कुनै काम तत्कालै परिणाम आउने गरी गर्न इच्छुक नै थिएन । यस्तो बेलामा केही गर्छु भनेर नेतृत्व सम्हालेका ती युवालाई हायलकायल पारेर काम गर्नै दिइएको थिएन । बल्लतल्ल पुनर्निर्माणले लय समात्ने बेलामा ओली सरकार ढलेर माओवादी र कांग्रेसको सरकार बन्यो । त्यसको भोलिपल्टदेखि नै कांग्रेसका मानिसहरुको ध्यान सुशील ज्ञवालीलाई कसरी हटाएर आफ्नो मान्छेलाई कार्यकारी प्रमुख बनाउने भन्नेमा केन्द्रित रह्यो ।

दलहरुका बीचमा राम्रो कामका लागि भन्दा नराम्रो कामका लागि प्रतिस्पर्धा हुने विडम्बनापूर्ण स्थितिबाट हामी गुज्रिरहेका छौँ

अन्ततः हटाउने उद्देश्यका साथ अनेक आरोप लगाएर उनलाई स्पष्टीकण सोधियो र उनलाई हटाएर कांग्रेसका खाटी कार्यकर्ता गोविन्द पोखरेललाई कार्यकारी प्रमुख बनाइयो । उनको उद्देश्य पुनर्निमाण गर्नु थिएन र ०७४ को चुनावमा पुनर्निर्माणलाई बीचैमा वेवारिशे छाडेर प्युठानमा चुनाव लड्न गए । त्यसपछि आएका युवराज भुसाललाई तत्कालै हटाएर वर्तमान सरकारले सुशील ज्ञवालीलाई पुनस्थापित गर्दा राजनीतिक पूर्वाग्रह राखेर कार्यकारी हटायो भन्ने नैतिकता कांग्रेससँग रहन्छ ? 

नेपाली कांग्रेसको सरकारले जाने बेलामा बद्नियतपूर्वक विभिन्न ठाउँमा धमाधम राजनीतिक नियुक्तिहरु गरेको छ । निर्वाचनमा जनमत गुमाइसकेपछि कुनै एउटा पनि राजनीतिक नियुक्ति गर्ने नैतिक अधिकार सरकारसँग हुँदैन । नगरी नहुने काम रहेछ भने पनि सत्ता सञ्चालन गर्न आउन लागेको दलसँगको सल्लाहमा गर्नुपर्छ । तर, कांग्रेसले खाली नभएका सरकारी निकाय पनि खाली गराएर नयाँ सरकारलाई सकेसम्म अप्ठेरो पार्ने र आफ्ना कार्यकर्तालाई जागिर दिने उद्देश्यका साथ नयाँ नियुक्तिहरु गरेको छ । अब नयाँ सरकारले तिनलाई सम्भव उपाय लगाएर हटाउँदा कांग्रेसले चित्त दुखाउन मिल्छ ?

दलहरुका बीचमा राम्रो कामका लागि भन्दा नराम्रो कामका लागि प्रतिस्पर्धा हुने विडम्बनापूर्ण स्थितिबाट हामी गुज्रिरहेका छौँ । भारतका लागि नेपाली राजदूत त्यसैको शिकार हुने गर्दछन् । पछिल्लो समयमा डा. भेषबहादुर थापाबाहेक कसैले पनि आफ्नो कार्यकाल पूरा गर्न नपाउनुसँग हाम्रो राज्यको असफलता जोडिन्छ । दीपकुमार उपाध्यायलाई ओली सरकारले फिर्ता बोलाएपछि उनले त्यसलाई प्रतिष्ठाको सवाल बनाएर र नयाँ सरकार आउनासाथ फेरि भारतमा राजदूत भएर गए । उनको  उद्देश्य दुई देशबीचको सम्बन्धलाई प्रगाढ बनाउने भन्दा पनि भारतमा राजदूत भएर नेपालको राजनीतिमा कसरी प्रभाव बढाउने भन्नेमा सीमित रहेछ भन्ने कुरा त बीचैमा राजीनामा दिएर कपिलवस्तुमा चुनाव लड्नुबाट पनि देखिन्छ । गोविन्दराज पोखरेलले पनि यस्तै गलत नजीर बसालेर गएका छन् ।

यस्ता प्रतिस्पर्धाले लोकतन्त्रलाई बलियो बनाउँदैनन् । जनताले दलहरुमध्ये विकल्प रोज्न पाउने व्यवस्थाको अर्थ दलहरुले सक्दो गल्ती गर्दै जानुपर्छ भन्ने होइन । राम्रा कुरामा प्रतिस्पर्धा हुने हो भने जनताका सामु राम्रा विकल्पहरु खडा हुन्छन् । तर, यहाँ त उल्टो भइरहेको छ । र, त्यही उल्टो परम्पराको थालनी गर्ने दल नै अहिले ठूलो स्वरमा गलत काम हुँदैछ भनेर रोदन गरिरहेको छ ।
 

hAMROPATRO BELOW NEWS
TATA Below
कात्तिक २४, २०८०

राजधानी काठमाडौंबाट कयौं सय माइल टाढा रहेका जाजरकोट र रुकुम पश्चिम यतिबेला भूकम्पले इतिहासकै सर्वाधिक पीडामा छन् । गोधूलि साँझसँगै ओठ काँप्ने जाडो शुरू हुन थाल्छ । आमाको मजेत्रोमा लपेटिएका बच्चाहरू चि...

असोज ३०, २०८०

आज ‘सबैका लागि मर्यादित जीवन’ को आदर्श वाक्यसाथ अन्तर्राष्ट्रिय गरिबी निवारण दिवस मनाइँदै छ । भोक, रोग, अभाव र आवश्यकता पूरा भएपछि मात्र मानवीय मर्यादा पाउन सकिन्छ । नेपालमा गरिबी र असमानताका विभि...

कात्तिक ३०, २०८०

केही वर्षअघि विद्वान प्राध्यापक डा. अभि सुवेदीले कान्तिपुरमा लेख्नुभएको एउटा प्रसंगबाट आजको चर्चा शुरू गर्नु उपयुक्त हुनेछ । त्यस प्रसंगमा नेपाली कांग्रेसका वर्तमान सभापति शेरबहादुर देउवाले पूर्व प्रधानमन्त्रीको हैस...

पुस ४, २०८०

डिसेम्बर पहिलो साता एनसेलको माउ कम्पनी आजियाटाले आफ्नो रेनोल्ड होल्डिङ्स यूकेको शतप्रतिशत स्वामित्व गैरआवासीय नेपाली सतिशलाल आचार्यको कम्पनी स्पेक्ट्रलाइट यूकेलाई बेच्न गरेको सम्झौताबारे समाचार बाहिरिएको झन्डै ३ हप्...

पुस ११, २०८०

नेपालको सार्वजनिक प्रशासन, विशेषतः निजामती सेवामा व्यावसायिक सदाचारिता विकास भएन भन्ने प्रश्न समय समयमा उठ्दै आएको छ । कर्मचारीमा स्वाभाविक रूपमा हुनुपर्ने कार्यसम्पादनलाई व्यवस्थित बनाउने सीप, संस्कार र अनुभवजन्य...

फागुन १, २०८०

गरिबको घरआँगन कसैलाई मन पर्दैन । गरिबको लुगाफाटो कसैलाई मन पर्दैन । गरिबले ठूला कुरा गरेको कसैलाई मन पर्दैन । गरिब नाचेको, गरिब हाँसेको कसैलाई मन पर्दैन । यतिखेर गरिबले लडेको जनयुद्ध दिवस पनि कसैलाई मन ...

अपराजित जनयुद्धको पराजित कथा

अपराजित जनयुद्धको पराजित कथा

चैत १४, २०८०

सामान्यतः मानव समाजको आजसम्मको इतिहास जनयुद्धको इतिहास हो भन्दा फरक पर्दैन । किनकि, समयका प्रत्येक खण्डमा चाहे ती स्पाटाहरू होउन् या चार्टिष्टियन, सिलेसियाली होउन् या कम्युनाडोहरू अनि वोल्सेभिक–भियतकङ्&ndash...

निर्मोही राज्य र युगीन अवतारको प्रतीक्षामा नेपाली समाज

निर्मोही राज्य र युगीन अवतारको प्रतीक्षामा नेपाली समाज

चैत १२, २०८०

रूढिवादी र पछौटे समाजले सधैँभरि अवतारको प्रतीक्षा गर्दछ । प्रतीक्षा गर्नेले आफू केही पनि कर्म गर्दैन र उसलाई पौरखमा त्यति विश्वास पनि हुँदैन ।  सामान्यतया व्यक्तिगत जीवनमा भाग्य र सामाजिक जीवनमा अवतारको प्रत...

सत्यको खोजी

सत्यको खोजी

चैत १०, २०८०

कसैले आएर सत्य भनेको के हो ? भनेर सोध्यो भने हामी अलमलिन्छौँ । कसैले केही भनौँला कसैले केही । अझ कसैले त सत्य भनेको सत्य नै हो भन्न पनि बेर लगाउन्नौँ । तर सत्य त्यो मात्र होइन । सत्य भनेको हामी आफैँ हौँ । सत्य...

x