×

NMB BANK
NIC ASIA

लकडाउनले निम्त्याएको पीडा

राजमार्गमा भोकभोकै पैदल– कसैका खुट्टा फुटे, कसैका जुत्ता टुटे !

पैदलै घर हिँडेकाहरू भन्छन्– 'बेखर्ची भयौं, दुःखको बेला नेताहरूले वास्ता गरेनन्'

बैशाख ५, २०७७

NTC
Sarbottam
Premier Steels
Marvel

काभ्रेपलाञ्चोक जिल्लाको नमोबुद्ध नरपालिका ५ लास्कोटमा १४ जना सडकमै ओछ्यान लगाएर आराम गरिरहेका छन् । टोलीका अविभावक सन्दीप विक कतिबेला गाडीलाई रोकाउन खोज्छन्, कसैले रोक्दैनन् । बालबच्चालाई खानाको लागि बिलौना गर्छन्, तर कतैबाट सहयोग मिल्दैन । 

Muktinath Bank

उपयपुरको कटारी नगरपालिका बसेरी र लिम्पाटारका १४ जना बुधवार काठमाडौंबाट हिँडेर बिहीवार दिउँसो लास्कोट पुगेका थिए । ‘ठूला मान्छे त भोकभोकै हिँडेका थियौं, बालबच्चाको बिचल्ली भयो, कसैले खाना खान दिँदैन,’ उनले गुनासो गरे ।


Advertisment
RMC TANSEN
IME BANK INNEWS
shivam ISLAND

ललितपुर ग्वार्कोमा मजदुरीको काम गर्ने सन्दीप विक, सागर मगर सहितको टोली बुधवार राति भकुण्डेबेसीको प्रतिक्षालयमा बसेको थियो । 


Advertisment
Nabil box
Kumari

‘कति ट्रकलाई रोकायौं, कसैले लैजान मानेन, बीच बाटोमै अलपत्र परिएला जस्तो भयो,’ सागरले भने ।

Vianet communication
Laxmi Bank

चिनजानेका व्यक्ति र नेतालाई फोन गर्दा पनि केही सीप नलागेपछि पैदलै गाउँ हिँडेको उनीहरू बताउँछन् । 

आफूहरूका लागि राहतको व्यवस्था पनि नगरेको र गाउँघर जान पनि अवरोध गरेको भन्दै मजदुरहरू सरकारप्रति आक्रोशित छन् ।

‘दुःखका बेला नेताहरूले हेरेनन्, हामी बाटोमा अलपत्र पर्दापनि नहेर्नेहरू अर्कोपटक चुनावमा भोट माग्न कसरी आउलान्, हामीले पनि जानेका छौं,’ सुतेकी महिला जुरुक्क उठेर सरकारप्रति आक्रोश जनाइन् ।

लास्कोटभन्दा अलिपर सडक किनारामा २ युवा खुट्टामा रुमाल बाँधेर सडकमा बसिरहेका थिए । 

‘हिँड्दा–हिँड्दा खुट्टा फुटेर रगत आउन थाल्यो, त्यही भएर रुमाल बाँधेको,’ उदयपुरका बमबहादुर मगरले भने । 

‘खुट्टा दुखेपछि एउटा दह्रो लौरो समाएर विस्तारै हिँडेको छ, यही पाराले घर पुगिएला जस्तो छैन,’ बमबहादुरले भने ।

‘यो भाइको पनि खुट्टामा ठेला उठेर हिँड्न सकेन,’ टोलीमा हिँडेका सिन्धुलीका भीमबहादुर तामाङले भने । खुट्टामा रुमाल बाँधेर हिँडेका अर्काले आफ्नो नाम खुलाउन चाहेनन् ।

लमजुङमा निर्माण क्षेत्रमा काम गर्ने भीमबहादुर केही दिन अगाडि काठमाडौं आएर पैदलै घर हिँडेका रहेछन् ।

‘हिजो ३ बजे राति हिँडेको १२ बजेतिर दाप्चामा आएर रुखमुनि सुतें, बिहान हिँड्दै आउँदैछु,’ दिउँसो काभ्रे र सिन्धुलीको सीमानजिक भेटिएका भीमबहादुरले भने ।

सिन्धुली जानका लागि काभ्रेको मंगलटार पुगेको एउटा समूहका ७ वर्षीय बालक खालीखुट्टा सडकमा हिँडिरहेका थिए । ‘भकुण्डे आउँदा जुत्ता फाट्यो, अहिले खालीखुट्टा हिँडिरहेको छ,’ ती बालकका बुवाले लोकान्तरसँग भने । 

यो समूह पनि राति भकुण्डेबेसीभन्दा अलि तल क्रमशः उद्योगनजिकै बास बसेको थियो । उनीहरूले राति सुत्नका लागि म्याट र ओड्ने कम्मप साथमा लिएर हिँडेका छन् ।

सप्तरी  दौलतपुर कलवामा ज्ञाने सदा लगायतको बिहीवार मध्याह्न टोली पैदलै गाउँ पुग्ने भन्दै काभ्रे भञ्ज्याङ पुगेका थिए ।

‘काम नपाएको महिनादिन भयो, रासनपानी र खर्च सकियो त्यसपछि घर हिँड्यौं,’ उनले भने । 

नमोबुद्ध नगरपालिकाका पृथ्वीमान लामाका अनुसार पैदल यात्रीहरू राति आफ्नो घरको पेटीभरि सुत्ने गरेको बताउँछन ।

‘दिनरात गाउँ फर्किनेको लर्को छ, कसैले केटाकेटी बोकेर हिँडिरहेका छन्,’ उनले भने । 

लकडाउनको समय लम्बिएपछि बीपी राजमार्ग भएर गाउँ फर्किने लर्को सडकभरी छ । सुनकोशी गाउँपालिकाकी अध्यक्ष दीपा बोहरा दाहालका अनुसार बुधवारसम्म बीपी राजमार्ग भएर ६ हजार ८ सय जना आफ्नो गन्तव्यमा गएको बताइन् । 

इलाका प्रहरी कार्यालय खुर्कोटकी इञ्चार्ज प्रहरी इन्सपेक्टर शान्ता वाइबाले गाउँपालिकासँगको समन्वयमा नेपालथोकसम्म आएका पैदल यात्रुलाई सिन्धुलीको सीमासम्म कटाइदिएको जानकारी दिइन् ।

सिन्धुपाल्चोकबाट सुर्खेत र बर्दिया

सुर्खेतको म्यालकुना हिँडेका तिलक पुलामी मगर, टेकबहादुर ओली, रामबहादुर घर्ती, रवीन पुन मगर लगायतका युवा बिहान ११ बजे धुलिखेल आइपुगेका थिए ।

सिन्धुपालचोकको सुकुटेबाट बुधवार हिँडेका उनीहरू राति पाँचखालनजिकै बास बसेर बिहीवार धुलिखेल आइपुगेका थिए । 

‘बेलुकासम्म नागढुंगा पुग्न सकियो भने राति ट्रक चढेर जान पाइन्छ कि भन्ने आशा छ, पाइएन भने पैदलै भएपनि घर पुग्ने हो,’ तिलक पुलामीले लोकान्तरसँग भने ।

लकडाउन खुल्ने आशामा बसेपनि खर्च र खानेकुरा सकिएपछि गाउँतिर हिँडेको उनीहरूले बताए । उनले घर बनाउने ठाउँमा मिस्त्रीको काम गर्ने गरेका थिए । 

सिन्धुपाल्चोकको खाडीचौरबाट बर्दियाका लागि हिँडेको अर्को एउटा समूह बिहीवार राति ८ बजे भक्तपुरको जगातीमा आइपुगेको थियो । 

दोलालघाटबाट एक जनाले पाँचखाल नजिकसम्म टिप्परमा ल्याइदिएका कारण उनीहरू हिँडेर ८ बजे भक्तपुर आइपुगेका थिए । 

‘थानकोटदेखि प्रहरीले पठाउँछ भन्ने थाहा पाएर हिँड्दै आएको हो, रातभरि हिँडेर भएपनि आज थानकोट पुग्ने हो,’ बर्दिया राजापुरका धर्मराज कठायतले लोकान्तरसँग भने । 

ज्यामी मजदूरीका लागि बर्दियाको राजापुरबाट दोलालघाट पुगेका मजदुर काम ठप्प भएपछि बेखर्ची भएर फर्किनु परेको बताउँछन् ।

hAMROPATRO BELOW NEWS
TATA Below
कात्तिक १९, २०८०

समय : आइतवार बिहान ७ बजे  स्थान : नलगाड नगरपालिका, १ चिउरी, जाजरकोट (भूकम्पले सबैभन्दा धेरै क्षति पुर्‍याएको ठाउँ)  ‘मेरी आमालाई किन यस्तो भयो ? मलाई पनि बाँच्न मन छैन,...

मंसिर १४, २०८०

प्रगतिशील राजनीतिको 'फ्रन्टलाइन'मा देखिने नेताहरू जति कठोर हुन्छन्, त्यो भन्दा बढी ‘इमोसनल र सेन्टिमेन्टल’ पनि हुन्छन् । त्यस्तै ‘इमोसनल फिलिङ्स’का बाबजुद परिस्थितिले कठोर बन्दै गएक...

माघ १३, २०८०

रोल्पाका देवराज बुढामगर गाउँकै साधारण किसान हुन् । परिवर्तन गाउँपालिका–४ पाथावाङ निवासी देवराजका ६ छोरी र एक छोरा सरकारी जागिरे छन् । छोराको आसमा ६ छोरी जन्माए देवराज र उनकी श्रीमती नन्दाले । हुन पन...

माघ २७, २०८०

भगवान् गौतम बुद्धको जन्मस्थल लुम्बिनी विश्वकै लागि शान्तिक्षेत्र हो । यो क्षेत्र आउँदो महिना विशेष हुने भएको छ । विश्वकै प्रतिष्ठित र ठूलो पुरस्कार मानिने नोबेल पुरस्कार विजेताहरूको जमघट हुने भएपछि विशेष हुन लागेक...

फागुन २६, २०८०

पोखराका अशोक खड्काको पारिवारिक वातावरण सानैदेखि उद्यमशीलताको थियो । उनका बुवा सधैं एकै सुझाव दिइरहन्थे– नेपालमै केही गर्नुपर्छ । उनको बालमस्तिष्कमा त्यही छाप पर्यो । विदेश जाने सोच कहिल्यै बनाएनन् । नेप...

फागुन ५, २०८०

श्रीमान्–श्रीमती नैं शाखा अधिकृत, त्यो पनि एकसाथ । यस्तो सुखद संयोग सरकारी सेवामा प्रवेश गर्न चाहनेमध्ये कमैलाई मात्र जुर्ने गर्छ । तर, गुल्मीको धुर्कोट गाउँपालिका वडा नम्बर–६ का सुरेन्द्र पाण्डे र रमित...

उल्लासविहीन नयाँ वर्ष, चंगुलमा परेको लोकतन्त्र

उल्लासविहीन नयाँ वर्ष, चंगुलमा परेको लोकतन्त्र

बैशाख ६, २०८१

सच्चा लोकतन्त्रमा सिमान्तमा रहेको नागरिकले पनि यो देश मेरो हो भन्ने अनुभूति गर्न सक्नेछ- माहात्मा गान्धी । माथि गान्धीको भनाइ किन उद्धृत गरिएको हो भने नयाँ वर्षको आगमन भैसकेको छ र २०८० को बिदाइ बडो हर्षपूर्वक...

ज्ञान र विज्ञानको भण्डार

ज्ञान र विज्ञानको भण्डार

बैशाख १, २०८१

एक दिन काम विशेषले नयाँ सडकतिर गएको थिएँ, मोबाइल टिङटिङ गर्‍यो । हेरेँ पुराना मित्र जयदेव भट्टराई, सम्पादक मधुपर्क (हाल अवकाश प्राप्त) ले सम्झेका रहेछन् । हामी दुई लामो समयसम्म सँगै रह्यौँ, कहिले गोरखापत्र...

अब चेत आफैंभित्र उमार्नु छ, २०८१ ले सम्पूर्ण मनोक्रान्तिको आमन्त्रण गरोस्

अब चेत आफैंभित्र उमार्नु छ, २०८१ ले सम्पूर्ण मनोक्रान्तिको आमन्त्रण गरोस्

बैशाख १, २०८१

आत्मिक शुद्धताका पक्षपाती दार्शनिक सुकरात चौबाटोमा उभिएर एथेन्सबासीलाई आह्वान गरिरन्थे– ‘तपाईं नीति, सत्य र आत्माको शुद्धताका लागि किन ध्यान दिनुहुन्न ?’ उनका अर्थमा त्यो जीवन बाँच्न योग्य हुँदैन...

x