असोज ५, २०८०
वरिष्ठ मुटु रोग विशेषज्ञ डा. ओम मूर्ति ‘अनिल’द्वारा लिखित पुस्तक ‘जीवन्त सम्बन्ध’ लोकार्पण गरिएको छ। शुक्रबार राजधानीको बसुन्धरामा एक कार्यक्रमकाबीच लेखक डा. ओम मूर्तिकी आमा राजकुमा...
दियेश रत्न शाक्य
धेरै पछि जब टेकें जन्मघर
उ अचम्मित भयो र सोध्यो मलाई
किन आयौ अब
जब रहेन यो घर
उभिन सकेन तिमी हुर्की बढेको
कोठा ,चोटा र बुईंगलहरू
केवल भुकम्पको स्मृति छोडेर
कता हराए यिनीहरू ?
गह्रुगो मन थाम्दै म बोलें
मेरो बालापनको सुगन्ध
टिप्न आएको हूँ यहाँ
जुन मैले धेरै पहिले
यतै छोडेर गएको थिएँ
अहिलेसम्म साक्षी उभिरहेको
-यो जमिनको पत्र पत्रमा
-यो हावाको कणकणमा
-यो घण्टीफूल रुखको पात पातमा
-यही घरछेउ
लामो सुस्केरा उनेर
सुक्दै उभिरहेको इनारमा
-यो घर उभिएको चोक वरपर
लुकामारी खेल्दै
छिपाएका मेरा बालसखाहरूको हाँसोमा
- 'घ्वाँय् कासा'खेलमा
किरिङमिरिङ कोरेका यो आँगनको माटोमा
-गुच्चा , खोपी र डण्डीबियो फ्याँक्दै नापेका
प्रत्येक गल्लीको बाटोमा
-एकपाङ्ग्रे साइकल गुडाउँदै नापेका
पुरा बजारभरिको सडकमा
जतिन्जेल म जन्मघरमा हुन्छु
स्वप्निल यादहरूले घेरिन्छु
अहिले पनि छिमेकीको तेलमिलबाट
हरर बास्ना
नाकैमा ठोक्किरहे जस्तो लाग्छ
चोटामा रहेका तानबाट
कपडा बुनेको आवाज
टहरामा रहेको
ओखलबाट चिउरा कुटेको आवाज
ढिकीबाट धान कुटेको आवाज
अनि बुईंगलबाट
जाँतोमा दाल पिसेको आवाज
फेरि पनि यी कानमा सुसेली हाल्न
आइरहे जस्तो लाग्छ
अलि पर
ढिक्का नुनको ससानो पहाड
मट्टितेलको ससानो पोखरी
कपडाको ससानो कोठी
सजिएको बजारमा
ढाकरहरूको भीड
र कोलाहलको पुरानो दृश्यचित्र
स्मृतिमा बलियोसंग टाँसिन आइरहेछ
र सम्झनामै तानिरहेछु
ती दिनहरू
जतिबेला हामी आमाको पछि लागेर
पर खोलासम्म
लुगाका पोकाहरूको जुलुस जान्थ्यौं
र डुब्दै रमाएर खेल्थ्यौं
जसै यो ठाउँमा उभिन्छु
मानौं यस्तो लाग्छ
यो गल्लीको सन्नाटा चिर्ने थिएन
यदि हाम्रो ज्यासलमा
हथौड़ाको आवाज नउब्जिएको भए
हुक्काको हुँकार नगर्जिएको भए
दूरदराजबाट आएर
आस्याङ -आङिहरू /बाजे -बज्यैहरू
पसलमा हुल बाँधेर नबसिदिएको भए
र टोलभरिको ठूलो हाम्रो परिवार
हरेक साँझ
अझ ठूलो कसरी हुन्थो र
उहाँहरू पाहुना नबनिदिएको भए
एउटा युग जस्तो लामो समय तानेर
सम्झिरहन्छु मेरा बा आमालाई
जसले कर्मको छिनाले खोप्दै
पहाड जस्तो दु:ख
हाम्रो लागि सम्याउन खोज्दा खोज्दै
जुनि कटाउनु भयो
वरिष्ठ मुटु रोग विशेषज्ञ डा. ओम मूर्ति ‘अनिल’द्वारा लिखित पुस्तक ‘जीवन्त सम्बन्ध’ लोकार्पण गरिएको छ। शुक्रबार राजधानीको बसुन्धरामा एक कार्यक्रमकाबीच लेखक डा. ओम मूर्तिकी आमा राजकुमा...
पहाडमा उखु पेलेर खुदो पकाउने समय पारेर मधेशको गर्मी छल्न राजेन्द्र काका (ठूलो भुँडी लागेकाले हामीले मोटे अंकल भन्थ्यौं) गुल्मीको पहाड घरमा आउँथे । चैत–वैशाखको समयमा कोलबाट पेल्दै गरेको उखुको रस, रसेट...
गोपाललाई सानैदेखि धूमपानको लत बसेको थियो, शायद संगतको प्रभाव भनेको यही हुनुपर्छ । घरमा बाबुदाजुहरू हुक्का तान्थे । त्यति बेलाको चलन के भने सबैभन्दा सानोले तमाखु भर्नुपर्ने । त्यतिसम्म त ठीकै थियो, सल्काएर समे...
गोपी मैनाली कविहरूले केका लागि कविता लेख्छन् भन्नेमा मत्यैक्यता पाइँदैन । कोही आनन्दका लागि भन्छन्, त कोही उपयोगिताका लागि । अझ कोही त अभिव्यञ्जनाको अर्को उद्देश्य नै हुँदैन भन्ने गर्छन् । ...
गुणराज ढकाल सामाजिक सञ्जालमा अभ्यस्त हुन थालेपछि अध्ययन गर्ने बानी निकै घटेको छ । सामाजिक सञ्जालमा आउने टिप्पणीबाटै हामीले आफ्नो दृष्टिकोण बनाउने गर्दछौं । विषयको गहिराइसम्म पुगेर अध्ययन तथा विश्लेषण गर...
त्यो शिक्षकले पढायो, नेता बन्न सिकायो र त आज देशको बागडोर चलाइरहेका छौ । त्यो शिक्षकले पढायो, कर्मचारी बन्न सिकायो र त आज देशको प्रशासन चलाइरहेका छौ । त्यो शिक्षकले पढायो, डाक्टर बन्न सिकायो र त आज हजारौ...
सामान्यतः मानव समाजको आजसम्मको इतिहास जनयुद्धको इतिहास हो भन्दा फरक पर्दैन । किनकि, समयका प्रत्येक खण्डमा चाहे ती स्पाटाहरू होउन् या चार्टिष्टियन, सिलेसियाली होउन् या कम्युनाडोहरू अनि वोल्सेभिक–भियतकङ्&ndash...
रूढिवादी र पछौटे समाजले सधैँभरि अवतारको प्रतीक्षा गर्दछ । प्रतीक्षा गर्नेले आफू केही पनि कर्म गर्दैन र उसलाई पौरखमा त्यति विश्वास पनि हुँदैन । सामान्यतया व्यक्तिगत जीवनमा भाग्य र सामाजिक जीवनमा अवतारको प्रत...
कसैले आएर सत्य भनेको के हो ? भनेर सोध्यो भने हामी अलमलिन्छौँ । कसैले केही भनौँला कसैले केही । अझ कसैले त सत्य भनेको सत्य नै हो भन्न पनि बेर लगाउन्नौँ । तर सत्य त्यो मात्र होइन । सत्य भनेको हामी आफैँ हौँ । सत्य...