चितवनका १९ वर्षीय विनोट रानाभाट कतारमा जेल परे । सेक्सुअल ह्यारास्मेन्ट गरेको रिसको झोकमा एक भारतीय नागरिकलाई टाउकोमा रड प्रहार गरेर हत्या गरेका थिए ।

कतारमा उनलाई मृत्युदण्डको सजाय सुनाइयो । छुटाउनका लागि ८२ लाख नेपाली रूपैयाँ ब्लडमनी तिर्नुपर्ने भएपछि सामाजिक सञ्जालमा उनलाई बचाउन अभियान नै शुरू भयो ।

अभियान निकै तीव्ररूपमा चल्यो । विश्वभर छरिएर रहेका सामाजिक सञ्जाल प्रयोगकर्ता नेपालीले आर्थिक सहयोग संकलन गरे ।

८२ लाख संकलन गर्ने भनेर शुरू भएको अभियान लक्ष्यभन्दा माथि पुग्यो, कुल १ करोड २१ लाख उठ्यो ।

भइदियो के भने विनोद रानाभाट बचाउ अभियानअन्तर्गत फेसबूके अभियान्ताले रकम संकलन गरिरहेका बेला रानाभाटले आममाफी पाए, उनलाई छुटाउन ब्लडमनी तिर्नै नपर्ने भयो । उनी नेपाल फर्किए ।

त्यसपछि उनका लागि भनेर संकलन गरिएको रकम अलपत्र पर्‍यो । केही रकम त उनीजस्तै पीडितलाई सहयोग गरियो, तर अझै ७९ लाख रुपैयाँ बाँकी छ । त्यो बाँकी रकम के गर्ने भन्नेमा अहिले फेसबूके अभियान्ताहरूबीच ग्याङफाइट नै परेको छ । अभियान्ता अर्जुन भुसालमाथि पैसामा र्‍याल काडेको आरोप लागेको छ ।

यो कस्तो केस भयो भने केही वर्षअगाडि पैसा कमाउन भन्दै २०१२ मा युएई गएका अनिस खालिङ राई २०१६ मार्चमा जेल चलान भएका थिए । मृत्युदण्ड सुनाइएका अनिशको जीवन बचाउनका लागि  विश्वभरबाट करडौं रकम उठ्यो । वैदेशिक रोजगारीको शिलशिलामा २०६८ सालमा दुबईको अवुधावी पुगेका अनिशलाई पाकिस्तानी नागरिक हत्याको अभियोगमा त्यहाँको अदालतले मृत्यृदण्ड सुनाएको थियो ।

ब्लडमनीको आर्थिक अभियान चलिरहँदा अदालतले तोकेको ब्लडमनी चुक्ता भइसकेको पुष्टि भयो । पाकिस्तानीको परिवारलाई ८१ लाख रुपैयाँ ब्लडमनी दिने तयारी थियो, रकम त करोडौं संकलन भएको थियो । अरु कसैले चुक्ता गरिदिएको थाहा भयो । यसको अर्थ हुन्छ, युएई सरकारले नै आममाफी दियो । उनको जीवन रक्षाका लागि विश्वभरीबाट संकलित करोडौं रकम केमा सदुपयोग भयो ? त्यो अन्योल नै छ ।

विनोद रानाभाटको केश पनि दुरुस्तै अनिश खालिङको जस्तै हुन पुगेको छ ।

रानाभाट बचाउ अभियानमा लागेका पत्रकार मनोज भट्टराईले चेतना भया भन्दै लेखेका छन्- विनोद रानाभाट बचाउ अभियानलाई पोर्चुगलबाट उठाएको रकम फिर्ता लिने र जरुरत ठाउँमा वा व्यक्तिलाई दिने निर्णय गरेका छौं, किनभने त्यो उठाएको रकम दुरुपयोग नहोस्, कठालो समातेर फिर्ता गराइन्छ । ‬

अभियान्ता मध्येकी एक ज्वाला संग्रौलाले आक्रोशित हुँदै भनेका छन्- विनोद रानाभाट भाइलाई हामीले नाम र थर हेरेर सहयोग गरेको हैन । विनोद भाइ समितिका सदस्यहरूमध्ये कसैको छोरा पर्लान्, भाइ पर्लान् भतिज पर्लान्, त्यो आफ्नो ठाउँमा छ, तर हामी अभियान्ता र सहयोगी मनहरूको आँखामा उनी ढाकाराम रानाभाटका छोरा हैनन्, एक पीड़ित नेपाली आमाका छोरा हुन् । यस्ता पीड़ितहरूकै लागि यो पैसा सदुपयोग हुनुपर्छ भन्ने कुरा रानाभाट बचाउ समितिले हेक्का राखोस् । 

उनले थपेकी छिन्- विनोद रानाभाटको पैसा व्यवस्थापनबारे आज कार्यक्रम हुँदै रहेछ । खबरदार समितिका सरदारहरू, यो पैसा तिमीहरूको स्वास्नीको दाइजो या बाउको अंश हैन जस्लाई जसरी मनलाग्यो त्यसरी चलाउन र उपभोग गर्न पाउने। म्यासेन्जरमा त्यत्रो ग्रुप च्याट बनाएर सल्लाह भैरहँदा समितिका टाउकेहरू किन आउँदैनौ हामीसँग बहस र छलफलमा ?

विनोद रानाभाट बचाउ फेसबुके अभियानलाई सहयोग गरेका एकजना मनकारी लेख्छन्- समितिले बारम्बार मुठोमा र्‍याल चुहायो त्यो मुठो रकम हात नपर्ने छाँटकाट देखेसी ३ चोक्टा गरेर बाँड्ने मनसाय आफैं–आफैं बनायो । अहिले त्यही पैसाको ब्याज के कति हो केही कुराको सार्वजनिक सूचना सार्वजनिक नगरी अन्तै दिने मनसाय फेरि बनाउँदा समितिले बारम्बार देखाएको स्वार्थलाई अब हामीले के भन्ने, लोभीपापी भन्नुपर्ने हो ?

यता अभियानको पैसा समातेर बसेका अर्जुन भुसालले भने त्यो पैसा जसलाई पनि सहयोग गर्न सकिने धारणा राखेका छन् । महावीर पुनको आविस्कार केन्द्रलाई पनि दिन सकिने, घुर्मुस सुन्तली फाउन्डेसनलाई पनि दिन सकिने विचार राख्दै आएका छन् । 

सामाजिक सञ्जालमा भने आफूहरूले पीडितलाई भनेर सहयोग गरेको र त्यो पैसा अन्य पीडितलाई नै बाँड्नुर्ने विचार सहयोगीहरूको देखिन्छ ।

अर्जुन भुसाल घुर्मुस सुन्तली हुन् कि महावीर पुन, रवि लामिछाने वा समाज नाम चलेको मान्छेको पछि लागेर मोबाइलबाट लाइभ गर्दै आफूलाई महान अभियान्ता साबित गर्ने प्रयासमा छन् । मानिसहरू उनीमाथि शंका गर्दै भन्ने गर्छन्- यो यिनको देखाउने दाँत हो, पैसामा र्‍याल काढ्ने लोभी हो यो ।'