मंगलवार दिउँसोको करीब २ बजेपछिको कुरा हो । रिङरोडबाट स्वयम्भूतर्फ हेर्दा आदिकवि भानुभक्त आचार्य जस्तै सालिक देखियो ।

अगाडि बढेर नजिकै गएर हेर्दा युवायुवतीहरू सेल्फी खिच्दै टिकटक बनाइरहेका थिए । मैले पनि भिडियो खिच्न शुरू गरेँ ।

करीब आधा घण्टापछि त्यो मूर्ति मान्छे जस्तै अलिकति चलेर अर्को पोजिसनमा फेरि नहल्लिकन उभियो । केही समयपछि मैले त्यो मूर्तिको कानमा गएर कुराकानी गर्ने अनुमति मागेँ । त्यसको १५ मिनेटपछि उनी मसँग कुरा गर्न तयार भए ।

‘सिल्भर म्यान’ नामले परिचित उनले ठट्यौली पारामा भने, ‘कसैले पानी छ्यापिदिन्थे, कसैले धकेलिदिन्थे, कसैले नाक तानिदिन्थे, कसैले गाला चिमोटिदिन्थे । केटीहरूले त चुम्मा खाएर फोटो पनि खिचेका छन् अनि टिकटक बनाएका छन् । बुटवलमा त १ जना बहिनी बेहोस नै हुनुभयो ।’ मंगलवार दिउँसो स्वयम्भू पुगेर सिल्भर म्यानसँग कुरा गर्दा उनले खुलस्तै कुरा गरे ।

‘पहिला मूर्ति जस्तो बनेर बसेको थिएँ, एक्कासि अलिकति चल्देको एउटा बहिनी चिच्याएर भागिन् अनि अर्को बहिनी त बेहोस भएर ढल्नुभयो, धेरै डर लाग्यो मलाई,’ सिल्भर म्यान उर्फ दावा लामाले लोकान्तरसँगको कुराकानीमा भने ।

सिन्धुपाल्चोकमा जन्मेका उनी बसाइसराइ गरी कैलाली पुगेका रहेछन् । अहिले उनी टिकटक, यूट्युबतिर सिल्भर म्यानले परिचित छन् तर उनको असली नाम दावा लामा हो ।

दैनिक दिउँसो २ बजेपछि स्वयम्भूको गेटमा आदिकवि भानुभक्त आचार्यको रूपमा मूर्ति जस्तै बनेर साँझ ५ बजेसम्म बस्ने गरेको लामाले बताए । उनीसँग फोटो खिचेर टिकटक बनाएर खुशी भएपछि केही रकम ‘डोनेट बक्स’मा हालेर जाने गरेका उनले बताए ।

शनिवार स्वयम्भू क्षेत्रमा उनलाई हेर्न धेरै भीड लाग्ने गरेको छ । ‘मेला जस्तै हुन्छ । भीड धेरै बढ्दा बस्न गाह्रो हुने भएकाले त्यसदिन पशुपति गएर बस्ने गरेको छु,’ उनले लोकान्तरसँगको कुराकानीमा भने ।

लामो समयसम्म नहल्लिई मूर्ति जस्तो बनेर बस्ने गरेकोबारे उनले भने, ‘प्रायःजसो यूट्युब हेरेर यस्तो गर्न सिकेको हुँ । चाइनिज कलाकारको भिडियोहरू एक वर्षसम्म हेरें । म पनि सक्छु होला भनि घरमै आफैंले श्वास रोकेर नहल्लिई करीब ६ महिनासम्म कोसिस गरें । त्यसपछि सुदूरपश्चिम महोत्सवमा गएर मूर्ति बन्न कोसिस गरें । त्यसबेला बढीमा डेढ घण्टा मात्र सक्थें । अहिले गर्दागर्दा प्राक्टिस भएर दैनिक ५ घण्टासम्म नहल्लिई मूर्ति जस्तै उभिन सक्छु,’ लामाले भने ।

उनले थप्दै भने, ‘मेरो सानो होटल थियो । त्यहाँ म आफैं कुकिङ गर्थें । दिनभरजसो उभिएर राइस, चाउमिन, मम बनाउँथें अनि खाना पनि उभिएर नै खान्थें । त्यही भएर नै म सक्सेस भएको हुँ,’ लामाले भने, ‘दर्शक पनि रमाइलो गर्नुहुन्छ । टिकटक बनाउनुहुन्छ । मलाई पनि असाध्यै रमाइलो लाग्छ । म यो कामले खुशी छु ।’

दिनभर बस्दा दैनिक ३ हजार रुपैयाँ कमाइ हुने गरेको भए पनि अहिले वर्षातको मौसम भएकाले १ हजारदेखि १ हजार ५०० रुपैयाँ मात्र हुने गरेको उनले बताए । ‘तर कमाएको केही रकम गरीबदुःखीलाई चामल, दाल, तेल, नून दिएर बाँड्ने गरेको छु,’ उनले भावुक हुँदै भने, ‘मैले गलैचामा पनि काम गरें । ठेलामा मःम पनि बेचें । चाबहिलको पेटीमा राति सुत्दा पुलिसले पिटेर लखेटेर भगायो । सानैदेखि धेरै दुःख पाएँ । केही नभएपछि यो मूर्ति बन्ने काम गरेको हुँ ।’ त्यो पनि प्रहरीले कहिलेकाहीँ दुःख दिने गरेको उनले गुनासो पोख्दै भने ।