मंसिर ४, २०८०
विसं २०७९ को मदन पुरस्कार प्राप्त गरेको ‘ऐँठन’ उपन्यासका लेखक विवेक ओझालाई गृहनगर टीकापुरमा विभिन्न संघसंस्थाले सम्मान गरेका छन् । ओझालाई नेपाल रेडक्रस सोसाइटी टीकापुर उपशाखा, उद्योग वाणिज्य सङ्घ, ...
केशव सिग्देल
उन्नाईस वर्षदेखि
म बसिरहेको यो कोठा
किन हो मलाई आज अनौठो लागिरहेछ ।
अस्ति अस्तिका बिहानहरूमा
अलार्म घण्टी बजिरहन्थ्यो
म कोल्टो फेरेर सुतिरहन्थें
जब समय घर्किसक्थ्यो
काममा निस्कने हतारोमा
सिङ्गै कोठा एउटा भित्तो बन्थ्यो
भित्तो एउटा घडी बनेर झुण्डिन्थ्यो
र त्यो घडी अत्तालिएको आफ्नै छाती हुन्थ्यो ।
हिजोआज,
मलाई कतै जानु छैन
सकिहाल्नु पर्ने जरुरी कुनै काम छैन
चिया खानुभो भन्दै सोध्न आइपुग्ने छिमेकी पनि
गेटमा प्रवेश निषेधको सूचना टाँसेर
आँफैलाई घरमा थुनिबसेका छन्
आजकाल घडीमा अलार्म लगाउन छोडिदिएको छु
तैपनि सुईंको टिकटिक
शहरको कोलहाल जस्तो भएर कोठमा गुन्जिरहन्छ ।
विहान उठेर बाथरुममा छिर्छु
सावर ह्याण्डलबाट तपतप पानी चुहिरहेछ
छचल्किएका थोपाका छिर्काले छोइएपछि
हतमा एकाएक ससाना काँडा उम्रिन्छन्
ति थोपाहरूले मनको तलाउमा
निरन्तर तरङ्ग बनाइरहन्छन्
म हात धुन साबुन पानी लगाउँछु
गाजको आकाशमा
फोका जस्ता ससाना तारा उदाउँछन्
भेन्टिलेशनबाट छिरेको घामले
ति फोकामा ससाना इन्द्रेणी पोतिदिन्छ
ढोकाको कापबाट कमिलाको एउटा लर्को
मैले थाहा नपाएको ठाउँसम्मको यात्रामा निस्किन्छन्
मानौ ति भोकले लखेटिएर गाउँ फर्किदैं गरेका मानिसहरू हुन्
ह्याङगरमा झुण्डीरहेछ
फेर्न नभ्याएको एउटा पुरानो तौलिया
मनमा घुमिरहेको चर्खामा बेरिएर
ठाउँठाउँमा उध्रिएको तौलियाको धागो जस्तै
म आफैं उध्रिदैं गइरहेछु ।
आफ्नै कोठाका यिनै भित्ताहरू हेरेर
कयौं पटक म निराशामा टोलाएको थिएँ
त्यही भित्तामा उन्मादले ठोकेको थिएँ मुठ्ठी
तर अफसोच्
कहिल्यै ध्यानमा आएनछ
भित्ताको रङ्ग ।
भित्तो र छत जोडिने एक ठाउँमा
माकुराले बनाएको छ एउटा छुट्टै साम्राज्य
आफ्नै साम्राज्यको राजमार्ग हुँदै
ऊ अहिले मतिरै दौडिरहेछ
मानौ, मलाई केही सोध्न खोजिरहेछ–
कसरी छोपियो यो भित्ताको रङ्ग
जसै थुप्रिदैं गयो मनमा लोभको मयल?
टेबुलमा
फूलहरू मुर्झाएका छन्
कयौं दिनदेखि मलाई नै पर्खिरहेछन् जसरी ।
फूलका पत्रहरूमा
समयका छिर्का यसरी टाँसिएका छन्
मानौं, चाल्नोले
धुलोको रङ्गोली बनाइरहेछ यहाँ कोही
र्याकका किताबहरूको क्षेत्रपति भएर
कुन साधनाको बलमा त्यो धमिरो यहाँ बसिरह्यो होला ?
इन्टरनेटको तार र लुगाको पुरानो गुन्टा ठाउँठाउँमा चपाउँदै
यि मुसाहरूको शासन कहिलेदेखि चल्यो होला ?
पहिले पहिले, म नउठ्दै जवान भइसक्ने घाम
स्कूल जान मन नलागेको बालक झैं
के कारणले सुस्त घिसारिरहेछ आफ्ना पाइला ?
निरन्तर चलेर पनि यो घडी
हरपल किन गुमाइरहेछ समयको अर्थ ?
उन्नाईस वर्ष चुपचाप बसेको यो कोठा
किन तोडिरहेछ आफ्नो मौनता
र भइरहेछ वाचाल ?
विसं २०७९ को मदन पुरस्कार प्राप्त गरेको ‘ऐँठन’ उपन्यासका लेखक विवेक ओझालाई गृहनगर टीकापुरमा विभिन्न संघसंस्थाले सम्मान गरेका छन् । ओझालाई नेपाल रेडक्रस सोसाइटी टीकापुर उपशाखा, उद्योग वाणिज्य सङ्घ, ...
वरिष्ठ पत्रकार तथा साहित्यकार आचार्य कमल रिजालद्वारा लिखित उपन्यास ‘सुकर्म’को अंग्रेजी संस्करण ‘डीप क्वेस्ट' प्रकाशित भएको छ । २०६९ सालमा नेपालीमा प्रकाशित उक्त उपन्यासको अंग्रेजी संस्करणलाई स...
त्यो शिक्षकले पढायो, नेता बन्न सिकायो र त आज देशको बागडोर चलाइरहेका छौ । त्यो शिक्षकले पढायो, कर्मचारी बन्न सिकायो र त आज देशको प्रशासन चलाइरहेका छौ । त्यो शिक्षकले पढायो, डाक्टर बन्न सिकायो र त आज हजारौ...
गोपाललाई सानैदेखि धूमपानको लत बसेको थियो, शायद संगतको प्रभाव भनेको यही हुनुपर्छ । घरमा बाबुदाजुहरू हुक्का तान्थे । त्यति बेलाको चलन के भने सबैभन्दा सानोले तमाखु भर्नुपर्ने । त्यतिसम्म त ठीकै थियो, सल्काएर समे...
गुणराज ढकाल सामाजिक सञ्जालमा अभ्यस्त हुन थालेपछि अध्ययन गर्ने बानी निकै घटेको छ । सामाजिक सञ्जालमा आउने टिप्पणीबाटै हामीले आफ्नो दृष्टिकोण बनाउने गर्दछौं । विषयको गहिराइसम्म पुगेर अध्ययन तथा विश्लेषण गर...
असोज तेस्रो साता बिहीबार, बुकीबाट गोठ औल झर्ने दिन । लाहुरेहरू आउनु र बुकीबाट गोठालाहरूको हुल गाउँमा झर्नु दशैंको रौनक हो । ‘भोलि साँझ डाँफे चराउन जाने’, सुत्ने बेला गोठमा सल्लाह भयो । घर...
ललितपुरको गोदावरीस्थित सनराइज हलमा नेकपा (एमाले)का दुई महत्वपूर्ण कार्यक्रम भए । एमालेको प्रथम विधान महाधिवेशन (२०७८ असोज १५ र १६ गते) सनराइज हलमै भएको थियो । विधान महाधिवेशनले विभाजनदेखि चौतर्फी घेराबन्दी...
हामी १५औं अन्त्य गरेर १६औं योजनाको तयारीमा जाँदै छौं । दलका शीर्ष नेताबीच १६औं योजनाको विषयमा छलफल भएको छ । १५औं योजनाको असफलता र नमिलेका कुरालाई १६औं मा सुधार्छौं । हाम्रो गन्तव्य कहाँ हो भन्ने संविधानले ...
सच्चा लोकतन्त्रमा सिमान्तमा रहेको नागरिकले पनि यो देश मेरो हो भन्ने अनुभूति गर्न सक्नेछ- माहात्मा गान्धी । माथि गान्धीको भनाइ किन उद्धृत गरिएको हो भने नयाँ वर्षको आगमन भैसकेको छ र २०८० को बिदाइ बडो हर्षपूर्वक...