×

NMB BANK
NIC ASIA

स्थानीय चुनाव : वीरगञ्ज महानगरपालिका विशेष

खर्च नगरी चुनाव लड्दैछु, वीरगञ्जको विकास गर्ने भिजन मसँग छ– गिरीश गिरी [अन्तर्वार्ता]

बैशाख १६, २०७९

NTC
Sarbottam
Premier Steels
Marvel

काठमाडौंमा पत्रकार र लेखकको पहिचान स्थापित गरेका गिरीश गिरी वीरगञ्ज महानगरपालिकाको मेयरको उम्मेदवार बनेका छन् । राष्ट्रिय प्रजातन्त्र पार्टीबाट हलो चिह्न उम्मेदवार बनेका उनी वीरगञ्जको गर्मी नभनी व्यापक चुनावी अभियानमा छन् ।

Sagarmatha Cement
Muktinath Bank

चुनाव प्रचारकै क्रममा वीरगञ्ज महानगरपालिकाको वडा नम्बर–१ छप्कैयामा गिरीलाई हामीले भेटका थियौं । दुई छोराहरूलाई साथमा लिएर सामान्य शैलीको चुनावी प्रचार अभियानमा उनी भेटिएका थिए । 


Advertisment
RMC TANSEN
IME BANK INNEWS
shivam ISLAND

खर्च नगरी चुनावी अभियान चलाउने र जनतालाई आफ्ना कुरा सुनाउन घरदैलो गर्ने योजनामा रहेका गिरीसँग हामीले चुनावी अभियानकै क्रममा मतदाताकै अगाडि अन्तरवार्ता गर्यौं ।


Advertisment
Nabil box
Kumari

आजभन्दा १८ वर्ष अगाडि गिरीशका बुवालाई तत्कालीन माओवादीले गोली हानी हत्या गरेको थियो । उनी तत्कालीन राजा ज्ञानेन्द्रले वीरगञ्ज नगरपालिकाको मेयरमा मनोनित गरेका व्यक्ति थिए । मेयर भएकै बेलामा माओवादीले पाँच लाख रुपैयाँ चन्दा मागेको र सार्वजनिक रूपमै दिन अस्वीकार गरेपछि माओवादीहरूले हत्या गरेको गिरीश बताउँछन् । त्यसपछि उनको परिवार वीरगञ्जबाट विस्थापित भयो ।

Vianet communication
Laxmi Bank

अन्तरवार्ताका क्रममा वीरगञ्जबाट विस्थापित हुनुपरेको कुरा बताउँदा उनी भक्कानिए । उनका आँखा रसाए । वीरगञ्जबाट विस्थापित हुनुपरेको र अहिले चुनावमा फर्किएको कहानी गिरीशले आशु पुछ्दै सुनाए ।

लामो समयको अन्तरलापछि गिरीश नगरप्रमुखको पदमा चुनाव लड्न आउँदा उनी वीरगञ्जमा चर्चाको विषय बनिरहेका छन् ।  

स्थानीय तहको चुनावमा वीरगञ्जमा नेकपा एमालेसँग लोकतान्त्रिक समाजवादी पार्टी र सत्तारूढ गठबन्धनको एकघटक जनता समाजवादी पार्टीबीच मुख्य प्रतिस्पर्धा भए पनि राष्ट्रिय प्रजातन्त्र पार्टीका तर्फबाट मेयर पदमा उम्मेदवारी दिएर गिरीशले स्थानीय चुनावको अंकगणितमा उथलपुथल ल्याउन लागेको बताइँदैछ ।

गिरीशलाई चुनाव लड्न के कुराले प्रेरित गर्‍यो र मेयरमा निर्वाचित भएपछि उनले नगरवासीको हितका लागि के काम गर्छन् भन्ने विषयको वरिपरि रहेर लोकान्तरकर्मी विन्देश दहाल र उद्धव थापाले उनीसँग कुरा गरेका छन् । 

प्रस्तुत छ, कुराकानीको सम्पादित अंश :

तपाईं लेखन र पत्रकारिता गरिरहेको मान्छे, स्थानीय निर्वाचनमा मेयरको उम्मेदवार बन्ने रहर कसरी आयो ?

म वीरगञ्जमै जन्मेहुर्केको व्यक्ति हुँ । त्यसबाहेक म यहाँको राजनीतिक परिवारको सदस्य हुँ । वीरगञ्जको जग बसालिँदा मेरो हजुरबुवा निर्वाचित प्रतिनिधि हुनुहुन्थ्यो । मेरो बुवा यहाँ पहिले मेयर भइसक्नुभएको थियो । 

मनोनित मेयर भएको बेलामा उहाँसँग तत्कालीन नेकपा माओवादीका कार्यकर्ताले पाँच लाख रुपैयाँ चन्दा मागेका थिए । उहाँले जनताको पैसा म दिन सक्दिनँ भन्दा उहाँलाई निर्ममतापूर्वक गोली हानेर हत्या गरियो । त्यसपछि हामी वीरगञ्जबाट पलायन भयौं । अठार वर्ष वीरगञ्जबाहिर काठमाडौंमा बस्न हामी बाध्य भयौं ।

काठमाडौंमा बसेतापनि वीरगञ्जप्रतिको मेरो माया ममता कायम थियो । मैले वीरगञ्ज शीर्षकमा यस शहरको जीवनी लेखेर त्यो ममता दर्शाइसकेको छु । 

मलाई यहाँका स्थानीयहरूले जहिले पनि यहाँ आएर राजनीति नगर्ने भनी सोध्नुहुन्थ्यो । मनोनयन दर्ता गर्नुभन्दा दुई दिनअघि मात्र मलाई मेयरमा उठ्नुपर्‍यो भनेर  राप्रपाको फोन आयो । मैले परिवारको सल्लाह लिँदा सुरक्षित रहनुहुन्छ भने मात्र उठ्नुहोला भन्ने कुरा आयो । म छुट्टै क्षेत्रमा काम गरिरहेको मान्छे, मलाई राप्रपाले विश्वास गरेर राजनीतिमा ल्यायो । 

राप्रपा अध्यक्षको फोन नआएको भए तपाईं चुनाव लड्ने मनस्थितिमा हुनुहुँदैनथियो ?

थिइनँ । मलाई त लेखन क्षेत्रमै रुचि थियो । त्यसमाथि अहिलेको राजनीति एकदमै खर्चिलो भइसकेको छ । म पत्रकार मान्छे, त्यसमा पनि अहिले जागिर छाडेर बसेको छु ।

म चुनावमा खर्च गर्न सक्ने स्थितिमा छैन । तर राजेन्द्र लिङ्देनले हाम्रो पार्टीको नीति नै भ्रष्टाचाररहित निर्वाचन लड्ने भन्नुभयो ।

भ्रष्टाचार गर्नु आमाको रगत खाएबराबर हो, यही सन्देश बोकेर तपाईंले चुनाव लड्नुस् भन्नुभयो । त्यही सकारात्मक प्रेरणाको बलमा म चुनाव लडिरहेको छु ।

अन्य दलले गठबन्धन गरेर चुनाव लडिरहेका छन् । तपाईं एक्लै राप्रपाको उम्मेदवारको रूपमा चुनावी प्रतिस्पर्धामा हुनुहुन्छ । ठूला साँढेको जुधाइमा आफू बाच्छो जस्तो मिचिन्छु भन्ने लागेको छैन ?

गठबन्धनले अनि पैसाले चुनाव जिताउने हैन, जनताको मतले हो । जनमतको कुरा गर्दा मैले वडा नं १ बाट चुनावी अभियान शुरू गरेको छु । यहाँ सबैले मलाई जिताउने भन्नुभएको छ । अन्य वडामा पनि मेरो पक्षमा जनता हुनुहुन्छ । यही जनमतले मलाई जिताउँछ भनी विश्वास लिएको छु । 

कुनै पार्टीमा नलागेर स्वतन्त्र रूपमा उम्मेदवारी दिएको भए झन् सजिलो हुने थियो भन्ने लागेन तपाईंलाई ?

स्वतन्त्र रूपमा म यति ढिलो लड्न आएको भए शायद म जमानत पनि जोगाउन सक्दिनथिएँ होला । संगठनै नभएको मान्छे, म कहाँ गएर कसलाई भेट्न सक्थें र ? त्यसैले एउटा पार्टीको आवश्यकता मलाई पर्थ्यो नै । त्यसमाथि लिङ्देनज्यूले राप्रपा भ्रष्टाचारविरोधी पार्टी हो भनेकाले पनि मलाई आकर्षित गरेको हो ।

अहिले लोकतन्त्रलाई सबभन्दा ठूलो खतरा महंगो चुनावी प्रणालीले पारेको छ । तर राप्रपाले भ्रष्टाचाररहित र कम खर्चमा चुनावी अभियान चलाउने अवसर दिएकाले मलाई यस पार्टीबाट लड्न कुनै दुविधा भएन । 

यस चुनावमा ५० करोड रुपैयाँ खर्च गर्ने भनेर अरू पार्टीका नेताहरूले त घोषणै गर्नुभएको छ । मसँग त त्यति धेरै खर्च गर्ने हैसियत नै छैन । तर मलाई वीरगञ्जको सेवा गर्नुछ र राप्रपाले मलाई त्यसको अवसर दिएको छ । 

मेयर बनेपछि तपाईंले गर्ने कामहरू के–के हुन् ?

वीरगञ्जलाई शिक्षाको केन्द्र बनाउने मेरो योजना छ । अहिले वीरगञ्जको शिक्षास्तर कमजोर भएकाले यहाँका अभिभावकले आफ्ना छोराछोरी पढाउन बाहिर पठाउनुपरेको छ । यहाँको ऐतिहासिक त्रिजुद्ध माध्यमिक विद्यालयलाई पहिलेकै स्तरमा पुर्‍याउने मेरो लक्ष्य छ । 

शिक्षाबाहेक अन्य क्षेत्रमा ?

वीरगञ्जमा ढल निकासको ठूलो समस्या छ । पानी जम्ने समस्याले शहरलाई सताएको छ । हामीले परम्परागत रूपमा यहाँ बनेका पोखरीहरूको संरक्षण नगरी कंक्रिटाइजेसन गरेकाले अहिलेको समस्या निम्तिएको हो । 

पोखरी हुँदा वर्षामा बढी भएको पानीलाई होल्ड गरेर राख्थ्यो अनि सुक्खाको बेलामा त्यही जमेको पानीले जमीनलाई रिचार्ज गरेर पानी खोज्न धेरै तल जानु नपर्ने गराउँथ्यो ।

अनि पोखरीमा भएको पानीले हामीलाई सुक्खा मौसममा घरायसी काम गर्न पुग्थ्यो । तर अहिले हामीले भएका सबै पोखरी सिध्यायौं । कंक्रिटाइजेसन रोकेर ती पोखरीहरूलाई पुनर्जीवित गर्ने मेरा लक्ष्य रहनेछ । 

अन्य योजनाहरूका बारेमा पनि बताइदिनुहोस् ।

विकास भनेको भिजन हो । मसँग भिजन छ । वीरगञ्जलाई संसारसँग जोड्ने भिजन मैले राखेको छु । ऐतिहासिक महत्त्व बोकेको शहर वीरगञ्जलाई संसारसँग जोडेर स्वायत्त बनाउन म लागिपर्नेछु । काठमाडौंको मुख ताकेर बस्नुपर्ने स्थिति अन्त्य गर्नेछु । वीरगञ्ज देशको आर्थिक राजधानी हो । यसलाई यसको आफ्नो मर्यादामा उभ्याउनु अहिलेको आवश्यकता हो । 

तपाईं मेयर बन्नुभएमा अबको पाँच वर्षमा वीरगञ्ज कस्तो हुनेछ ?

मेरो बुवाले मेयरका रूपमा जम्मा तीन महिना काम गर्न पाउनुभएको थियो । तर त्यस अवधिमा उहाँले गर्नुभएको जति काम त्यसपछि अरू कसैले गर्न सकेन । पाँच वर्ष भनेको त लामै समय हो । 

तपाईंसँग हजुरबुवा र बुवाको राजनीतिक विरासत छ तर व्यक्तिगत राजनीतिक अनुभव छैन भन्ने टिप्पणी गरिँदोरहेछ नि त ।

अहिले राजनीतिक अनुभव भनेर जेलाई भनिन्छ, त्यो ठगी, गुण्डागर्दी, बदमासी र गलतलाई पक्षपोषण गर्ने काम हो । त्यो अनुभव मसँग शून्य छ । तर मेरो सोच र भिजनलाई अनुमोदन गर्ने/नगर्ने जिम्मा वीरगञ्जवासीहरूमा छ । अरूले ठूलाठूला जुलुस निकाल्ने, शहरभरि झण्डा राख्ने काम गरेका छन् । म चाहिँ त्यस्तो अनावश्यक खर्च गर्ने पक्षमा छैन । 

मैले पार्टीलाई पनि भनिसकेको छु, सामान्य खर्चसम्म गर्ने हो । पैसा बाँड्ने काम मबाट हुँदैन । मैले पैसा बाँड्न थालें भने यी ठूला भनिएका दलले मलाई ढलाउनका लागि बहाना पाउनेछन् । म त आफ्नो कुरा लिएर वीरगञ्जका मतदातामाझ जाने हो । उहाँहरूले मेरो कुरालाई अनुमोदन गर्नुभएको दिन नै वास्तविक राजनीति के हो भन्ने कुरा प्रमाणित हुन्छ । 

अहिले गठबन्धन गरिरहेका मुख्य दलहरूलाई तपाईंले कत्तिको बलियो प्रतिस्पर्धी मान्नुभएको छ ?

मैले आफ्ना कोही पनि प्रतिस्पर्धीको बारेमा टिप्पणी गर्दिनँ भनेर संकल्प गरेको छु । वीरगञ्जवासीहरूसँग हात जोडेर म आफ्ना कुरा राख्छु, अरूहरू कस्तो हुनुहुन्छ भनेर म केही भन्दिनँ । मतदाताहरू सचेत हुनुहुन्छ, सबै उम्मेदवारलाई उहाँहरूले चिन्नुभएकै छ । त्यसैले उहाँहरूले नै यसको निर्णय गर्नुहुन्छ । 

चुनावमा कति जति खर्च होला भन्ने तपाईंको अनुमान छ ?

त्यो ठ्याक्कै त थाहा छैन । मैले आफ्नो व्यक्तिगत खर्च नै कम गरेको छु । सानोतिनो पण्डाल लगाउन र चियाचिसो पिलाउनका लागि मात्र खर्च गरेको छु ।

पार्टीले पनि मलाई आर्थिक सहयोग गर्ने स्थिति छैन । वडाध्यक्षमा उठेकाहरू पनि अरू पार्टीले जस्तो व्यापक खर्च गर्न सक्ने हैसियतमा हुनुहुन्न । अनि मैले अघि भनेजस्तै म खर्च गर्नतिर लागें भने मेरा प्रतिस्पर्धीहरूले मेरो खुट्टा काट्ने अवसर पाउनेछन् । त्यसैले म त्यतातिर जाँदै जान्नँ । म धरातल छाडेर माथिमाथि उड्न सक्दिनँ । 

चुनावी प्रचारमा कस्ता उपाय अपनाइरहनुभएको छ ?

म सामाजिक सञ्जालमार्फत जनतासमक्ष आफ्नो कुरा राखिरहेको छु । तपाईंहरू जस्तो मिडियाबाट मलाई सहयोग भइराखेको छ ।

म घरघर गइरहेको छु, आफ्नो कुरा बताइरहेको छु । वीरगञ्ज शहरलाई कहाँ लैजाने हो भनी निर्धारण गर्ने मतदाताहरूले नै हो ।

hAMROPATRO BELOW NEWS
TATA Below
जेठ १६, २०८०

नेकपा एमाले संसदीय दलका उपनेता सुवास नेम्वाङले आफूलाई नेपालको संसदीय अभ्यासमा अनुभवी र अभिभावकीय छवि बनाउन सफल भएका छन् । तत्कालीन संविधानसभा अध्यक्षसमेत रहेका नेम्वाङले संविधानसभासहित छ पटक व्यवस्थापिका&nd...

असोज ३, २०८०

नेकपा (माओवादी केन्द्र)का अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल ‘प्रचण्ड’ले नेपाल समाजवादी पार्टी (नेसपा)का एकजना अध्यक्ष महिन्द्र राय यादवलाई पार्टी एकताका लागि पत्र पठाएपछि नेसपामा खैलाबैला उत्पन्न भएको छ ।&nb...

जेठ १९, २०८०

​​संघीय संसद्को बजेट अधिवेशन प्रारम्भ भई संवैधानिक प्रबन्धअनुसार दुवै सदनको संयुक्त बैठकमा यही जेठ १५ गते नेपाल सरकारका अर्थमन्त्रीबाट आर्थिक वर्ष २०८०/८१ को वार्षिक आय–व्यय (बजेट) प्रस्तुत भइसकेको छ । ...

पुस २२, २०७९

नेकपा एमालेको समर्थनमा नेकपा (माओवादी केन्द्र)का अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल ‘प्रचण्ड’ प्रधानमन्त्री बनेपछि देशको राजनीतिले नयाँ कोर्स लिएको छ । तर, नयाँ प्रधानमन्त्रीले विश्वासको मत नलिँदै सरकार गिराउने खे...

जेठ २९, २०८०

प्रधानमन्त्री पुष्पकमल दाहाल ‘प्रचण्ड’ भारत भ्रमणबाट फर्किएको केही दिनमै पशुपतिनाथ मन्दिरमा पुगेको विषय अहिले सर्वत्र चर्चामा छ । त्यसो त भारत भ्रमणमै छँदा प्रचण्डले गेरुवस्त्र लगाएर उज्जैनस्थित महाकालेश्वर...

पुस ३, २०८०

बैतडीको झुलाघाटदेखि पाँचथरको चिवाभञ्ज्याङसम्म मध्यपहाडी यात्रा सकेर नेकपा एमालेको नेतृत्व काठमाडौं फर्किएको छ । संसद्को प्रमुख प्रतिपक्षी दल एमालेको नेतृत्वले मध्यपहाडी यात्राका दौरान सरकारको चर्को आलोचना गरेक...

अपराजित जनयुद्धको पराजित कथा

अपराजित जनयुद्धको पराजित कथा

चैत १४, २०८०

सामान्यतः मानव समाजको आजसम्मको इतिहास जनयुद्धको इतिहास हो भन्दा फरक पर्दैन । किनकि, समयका प्रत्येक खण्डमा चाहे ती स्पाटाहरू होउन् या चार्टिष्टियन, सिलेसियाली होउन् या कम्युनाडोहरू अनि वोल्सेभिक–भियतकङ्&ndash...

निर्मोही राज्य र युगीन अवतारको प्रतीक्षामा नेपाली समाज

निर्मोही राज्य र युगीन अवतारको प्रतीक्षामा नेपाली समाज

चैत १२, २०८०

रूढिवादी र पछौटे समाजले सधैँभरि अवतारको प्रतीक्षा गर्दछ । प्रतीक्षा गर्नेले आफू केही पनि कर्म गर्दैन र उसलाई पौरखमा त्यति विश्वास पनि हुँदैन ।  सामान्यतया व्यक्तिगत जीवनमा भाग्य र सामाजिक जीवनमा अवतारको प्रत...

सत्यको खोजी

सत्यको खोजी

चैत १०, २०८०

कसैले आएर सत्य भनेको के हो ? भनेर सोध्यो भने हामी अलमलिन्छौँ । कसैले केही भनौँला कसैले केही । अझ कसैले त सत्य भनेको सत्य नै हो भन्न पनि बेर लगाउन्नौँ । तर सत्य त्यो मात्र होइन । सत्य भनेको हामी आफैँ हौँ । सत्य...

x