‘मिडियाबाट पहिचान पाए सोचेजति दाम कमाउन सकिनँ,’ उनले भने, ‘धेरै विकल्पको खोजी गरे, छोटो समय र कम लगानीमा मनग्यै आम्दानी हुने मासु व्यवसाय नै रोजें ।’

कैलालीको धनगढीका दीपेन्द्र ओली अहिले मिडियासँगै मासु व्यवसाय सञ्चालन गरिरहेका छन् । उनले धनगढीको भन्सार रोड छेउमा रहेको एक कोठे सटर भाडामा लिएर ग्राहकको मन लोभ्याइरहेका छन् ।

मिडियाबाट मासिक रूपमा पाउने तलब पनि कोरोना भाइरसको महामारीसँगै जारी लकडाउनका कारण रोकिएपछि दीपेन्द्रले विकल्प खोज्न थाले । उनले साथीभाइ, घरपरिवार, आफन्त सबैलाई के गर्ने भनेर सल्लाह मागे ।

कसैले उनलाई रोजगारीका लागि भारत अथवा विदेश जान सुझाव दिए त कसैले व्यवसाय गर्न सुझाव दिए । दीपेन्द्रले व्यवसाय गर्ने सोच बनाए । तर के व्यवसाय गर्ने  र  त्यसका लागि धेरै लगानी गर्न सक्ने उनीसँग पुँजी पनि थिएन ।

उनले सानो लगानीमा गर्न सक्ने व्यवसायको सूची बनाए । त्यसमा किराना पसल, तरकारी पसल, मासु पसल र होटल लगायतको सूची थियो । सबैसँगको सल्लाहमा उनी मासु पसल खोल्ने निर्णयमा पुगे ।

‘त्यसका लागि पनि २ लाख रुपैयाँसम्म लगानी लाग्ने भयो, मसँग त्यति धेरै रकम थिएन,’ दीपेन्द्रले भने, ‘थोरै–थोरै गर्दै आफन्तहरूसँग ऋण निकालें, त्यसपछि सटरको खोजीमा भौंतारिएँ । भने जस्तो ठाउँमा सटर पाउनै गाह्रो भयो । बल्ल–बल्ल भन्सार रोड छेउमा एउटा सटर पाएँ, मासिक १० हजार भाडा तिरेर पसल सञ्चालन गरेको छु ।’

उनलाई पत्नी यशोदाले सघाउँछिन् । दैनिक १० हजारको कारोबार हुन्छ,’ दीपेन्द्रले थपे, ‘मासिक रूपमा ४ लाख बढीकै कारोबार हुन्छ, सबै खर्च कटाएर १ लाखसम्म बचाउन सकिन्छ । गर्न सक्यो भने मासु व्यवसायमा निकै फाइदा छ ।’

मिडियाबाट पहिचान, व्यवसायबाट सन्तुष्टि

मिडियाको कामसँगै मासु व्यवसायमा होमिएका दीपेन्द्रले जीवनमा धेरै दुःख भोगे । २०४८ सालमा कैलालीको मोहन्याल गाउँपालिका–२ मा जन्मिएका दीपेन्द्र घरको कमजोर आर्थिक अवस्थाकै कारण ८ कक्षाको पढाइलाई बिट मार्दै पैसा कमाउन धनगढी हिँडे । धनगढीमा आफ्ना धेरै थिए तर सहारा दिने कोही थिएनन् ।

उनले धनगढीमा फुपूकी छोरी अर्थात् दिदी पूर्णिमा थापाको साथ पाए । धनगढी बस्ने माहोल मिल्यो, उनै दिदीको सहयोगमा प्लस २ सम्म अध्ययन गरेर पढाइसँगै मिडियाको काम गर्ने मौका पाए । उनी सम्झन्छन्, ‘त्यो समयमा दिदीको सहयोग नपाएको भए अहिले भारतमा दुःख पाइरहेको हुन्थे होला ।’

भिनाजु उत्तम थापाको पनि साथ सहयोगले मिडियाको काम सिक्ने अवसर सनराइज मिडियामा पाएको र मिडिया क्षेत्रको पहिलो गुरु उत्तम थापा भएको उनले बताए । ‘उहाँसँग भिडियोग्राफी र भिडियो मिक्सिङ क्षेत्रमा मल्टिमिडिया इन डिप्लोमा कोर्स गरें,’ उनले भने । मिडिया कोर्सको भिनाजुले निःशुल्क सिकाइदिएको र जागिर पनि दिएको उनले बताए । 

थोरै कमाइमा काम गर्नुपर्ने बाध्यताबीच पैसा कमाउन थालेपछि दिदीको घरबाट बिदा भएर धनगढीमा डेरा गरी बस्न थाले उनी । धनगढी जस्तो ठाउँमा कोठा भाडा तिरेर खाना खर्च गर्नु साह्रै गाह्रो हुने उनले बताए ।

उनी भन्छन्, ‘घरपरिवारको पनि अभिभावकत्व भएको भए सायद त्यो अवस्था भोग्नुपर्ने थिएन । धेरै दिन त पानी मात्र खाएर पनि रात कटाएँ ।’ 

काम गर्ने क्रममा सनराइज मिडियामा प्राविधिकको रूपमा ६ वर्ष, १ वर्ष हिमालयन टेलिभिजनको ब्युरो कार्यालयमा, बाबा टेलिभिजनमा १ वर्ष र रेडियो डेली मेलमा झण्डै ३ वर्ष प्राविधिकको रूपमा काम गरेका दीपेन्द्रले अहिले भने मासु पसलसँगै सनराइज मिडियामा काम गरिरहेका छन् ।

‘मिडियामा काम गरेर अहिलेसम्म मान्छे कमाएँ तर पैसा कमाउन सकिनँ,’ उनले भने, ‘पैसा कमाउन सकिन्छ कि भनेर व्यवसाय गर्न थालेको हुँ ।’

‘२०७५ सालमा धनगढीकै यशोदा केसीसँग भागी विवाह गरें,’ उनी भन्छन्, ‘बढी मेहनत र परिश्रम गर्ने समय आयो तर मिडियासँगै अन्य व्यवसाय सञ्चालन गर्नुपर्ने श्रीमतीकै प्रेरणाले यो व्यवसाय सञ्चालन गरेको हुँ ।’

भविष्यमा कुखुरापालन व्यवसाय पनि सञ्चालनमा ल्याउने दीपेन्द्रको सोच छ । मिडियाको जागिरसँगै व्यवसाय गरेको देख्दा घरपरिवार पनि दंग छन् ।