रुसका राष्ट्रपति भ्लादिमिर पुटिनको दल युनाइटेड रसियाले आइतवार सम्पन्न आमनिर्वाचनमा प्रचण्ड बहुमत हासिल गरेको छ । 

रुसी टीभी आरटीका अनुसार, सोमवार ८० प्रतिशत मतगणना हुँदा युनाइटेड रसियाले ४८ प्रतिशत भन्दा बढी मत ल्याइसकेको दाबी उक्त दलका सचिव आन्द्रे टुर्चाकले गरेका छन् ।  समानुपातिकमा १२० र प्रत्यक्षमा १९५ सीट जित्ने उनको दाबी छ । रुसी संसद् ड्युमामा कुल ४५० सीट छन् । कम्युनिस्ट पार्टीले २२ प्रतिशत मत ल्याएको बताइएको छ । 

पुटिनप्रति रुसी जनताको विश्वास अटुट रहेको यसबाट प्रमाणित हुन्छ । त्यसो त पश्चिमी मुलुकहरूले रुसका विपक्षी दलहरूको बोलीमा लोली मिलाउँदै निर्वाचनमा व्यापक धाँधली भएको आरोप लगाएका छन् । तर रुसको निर्वाचन आयोगले यी आरोपहरूलाई खारेज गरिदिएको छ । 

सोभियत संघको पतनपछि ध्वस्त भएको रुसलाई सीमित समूहका मानिस (ओलिगार्क) हरूको कब्जाबाट मुक्त गर्दै देशलाई पुनः विश्वशक्ति बनाउन सफल भएकाले पुटिनको लोकप्रियता कायम रहेको हो । सन् १९९० को दशकमा रुसले भोगेको राष्ट्रिय बेइज्जती तथा जीवनस्तरमा आएको ह्रासलाई पुटिनले रोकेर रुसलाई शक्तिशाली बनाएका हुन् । 

पश्चिमले जतिसुकै दबाब दिए पनि नझुक्ने र रुसी प्रतिष्ठालाई उँचो राख्ने काम पुटिनले गरेकाले बहुसंख्यक जनता उनीप्रति नतमस्तक छन् । त्यसबेला पुटिनले गरेको सकारात्मक योगदानप्रति रुसी जनता अहिलेसम्म पनि कृतज्ञ देखिन्छन् ।

पुटिनका पूर्ववर्ती बोरिस येल्तसिनको बुद्धिहीन नीतिका कारण रुसले स्वदेश तथा विदेश दुवैतिर अपमान सहनुपरेको थियो । येल्तसिनले सरकारी उद्योगलाई व्यापक रूपमा निजीकरण गराएका थिए अनि अमेरिकासँग निकट सम्बन्ध बनाउनमा जोड दिएका थिए । 

यसको परिणाम भयावह रह्यो । येल्तसिनको शासनकालमा रुसको कुल गार्हस्थ्य उत्पादनमा नकारात्मक वृद्धि भयो । रुसीहरूको औसत आयु तीन वर्षले घट्यो । युद्ध नभएको बेलामा यसरी औसत आयु घट्नु अभूतपूर्व थियो । सारमा भन्नुपर्दा येल्तसिनको शासनमा रुस बस्न लायक ठाउँ थिएन । 

रुसी जनता राम्रो खान नपाएर छटपटाइरहेका थिए भने रुसले आफ्नो भूभाग समेत गुमाउनुपरेको थियो । रुसकै एक राज्य चेचेन्या छुट्टिएर स्वतन्त्र देश बन्न पुगेको थियो । पुटिनले पछि त्यसलाई पुनः रुसकै भूभाग बनाए । 

अनि अमेरिकाको नेतृत्व रहेको नेटो यसै समयमा झन् झन् विशाल बन्दै गएर रुसको सीमा नजिक आइपुगेको थियो । रुसलाई कुनै जोखिममा नपार्ने भनी नेटोले प्रतिज्ञा गरेको भए पनि त्यसलाई लत्याउँदै उसले रुसविरोधी सैन्य गठबन्धन विस्तार गरेको थियो । तर अमेरिकाको कृपापात्र बनेर सन्तुष्टि लिइरहेका येल्तसिनलाई यसको कुनै परवाह थिएन ।

अमेरिकाको भक्ति गर्ने भएकाले येल्तसिनलाई जिताउन तत्कालीन राष्ट्रपति बिल क्लिन्टनले खुला हस्तक्षेप गरेका थिए । सन् १९९६ को राष्ट्रपति निर्वाचनमा कम्युनिस्ट पार्टीका उम्मेदवार गेन्नाडी ज्युगानोभविरुद्ध क्लिन्टनले खुलमखुला येल्तसिनलाई समर्थन गरेका थिए । 

येल्तसिनको समर्थन सूचकांक निकै थोरै भए पनि नाटकीय रूपमा त्यो बढ्दै गएर उनले ज्युगानोभलाई हराएको घटनाक्रम बिल ब्राउडरको पुस्तक रेड नोटिसमा निकै रोचक पारामा वर्णन गरिएको छ । 

अमेरिकाले अपनाएको नवउदारवादी आर्थिक व्यवस्थालाई येल्तसिनले पूरापूर अवलम्बन गरेकाले अमेरिका उनको समर्थनमा आएको थियो । शिकागो बोइजको कुख्यात शक डक्ट्रिनलाई रुसमा मज्जैले लागू गरी आर्थिक असमानता चर्काएर रुसका निम्न वर्गका मानिसलाई खानै धौधौको स्थिति पारिएको थियो । 

त्यही समयमा नेपालमा पनि विश्व बैंकबाट दीक्षित भएकाहरूले नवउदारवादी व्यवस्था ल्याएर कलकारखाना धमाधम निजीकरण गर्दै नेपालको ऊर्वर जनशक्तिलाई खाडीतर्फ धपाउने प्रपञ्च रच्दैथिए । 

येल्तसिनले जर्जर बनाएको रुसलाई माथि उकास्न पुटिनको उदय भयो । पुटिनको असल नीतिका कारण पहिलो कार्यकालमै आर्थिक वृद्धिदर १० प्रतिशतसम्म पुगेको थियो । रुसीहरूको औसत आयु बढ्न थालेको थियो अनि भोकमरीको समस्या पनि घटिरहेको थियो । अनि पुटिनले रुसको भौगोलिक अखण्डतालाई पनि अक्षुण्ण राख्दै चेचेन्या फिर्ता ल्याएका थिए । 

पुटिनले गराएका निर्वाचनहरूमा अमेरिकाले हस्तक्षेप गर्न नसकेकाले ती निर्वाचनहरूमा धाँधली भयो भनी प्रोपागान्डा फैलाएको थियो । तर आममानिसको जीवनस्तर सुधार्ने अनि देशको गरिमा पनि उच्च राख्ने काम पुटिनले गरेकाले उनीप्रति रुसीहरूको विश्वास र भरोसा कायम रह्यो । 

आफूअघिका येल्तसिनभन्दा विपरीत पुटिनको व्यक्तित्व रोबिलो र दर्बिलो छ । येल्तसिन रक्सीको नसामा भुलेर बस्ने अयोग्य नेता थिए भने पुटिन आधिकारिकताको आभा भएका योग्यतम नेता हुन् । 

नेटोले रणनीतिक जोखिम निरन्तर तेर्स्याइरहेको अनि युक्रेनमा क्रान्तिका लागि पृष्ठभूमि निर्माण गरिरहेको अवस्थामा पुटिनले सन् २०१४ मा क्राइमियालाई रुसमा मिसाए । त्यसो त क्राइमिया शताब्दियौंदेखि रुसी साम्राज्यकै भूभाग थियो तर सोभियत संघले त्यसलाई सन् १९५४ मा मूर्खतापूर्वक युक्रेन गणराज्यसमक्ष बुझाएको थियो । पुटिनले त्यसलाई फिर्ता ल्याएपछि उनको लोकप्रियता झनै बढेर गयो । 

पुटिनले क्राइमियालाई रुसमा मिसाएपछि पश्चिमी मुलुकहरूले रुसमाथि प्रतिबन्ध लगाए तर त्यसले रुसको अर्थतन्त्रलाई धेरै असर पारेन । युरोपलाई ग्यास बेचेर अनि चीनसँग रणनीतिक सम्झौता गरेर रुस बलियो बनिरह्यो । त्यसले पनि पुटिनको लोकप्रियतालाई उचाइ दियो । 

रुसको स्वतन्त्र सर्वेक्षण संस्था लेवादाले गर्ने वार्षिक सर्वेक्षणमा पुटिन नै सबभन्दा लोकप्रिय नेता छानिने गरेका छन् । उक्त संस्थाले गत मे महिनामा प्रकाशित गरेको आँकडामा पुटिनको पक्षमा ६७ प्रतिशत अर्थात् दुईतिहाइ मत परेको थियो । 

अलेक्सी नभाल्नी जस्ता नेताहरूलाई पश्चिमी सञ्चारमाध्यमहरूले नायक बनाएको भए पनि रुसमै नभाल्नीको लोकप्रियता उल्लेख्य छैन । उनलाई कारागारमा राखिँदा सडकमा प्रदर्शनहरू त भएका थिए तर ती प्रदर्शन देशव्यापी आन्दोलनमा परिणत भएनन् । पुटिनप्रति रुसीहरूको विश्वासलाई नभाल्नीका आरोपहरूले पनि डिगाउन सकेका छैनन् । 

सत्तामा बसेको २१ वर्ष हुँदा पनि लोकप्रियता कायम राख्नु पुटिनको असल शासननीति, राष्ट्रवादी अडान र सशक्त व्यक्तित्वकै परिणाम हो । त्यसैले गर्दा ताजा आमनिर्वाचनमा पनि पुटिनको दलले बहुमत ल्याउन सकेको हो । सन् २०३६ सम्म रुसको राष्ट्रपति बन्नका लागि बाटो खुलाएका पुटिनले त्यस अवधिसम्म देशलाई विश्व राजनीतिमा झनै शक्तिशाली बनाउने देखिन्छ ।