मंसिर २२, २०८०
नेपाली सेनाले रिक्त पद पदपूर्तिका लागि आवेदन माग गरेको छ । भर्ना छनोट निर्देशनालय जंगी अड्डाले सूचना प्रकाशित गर्दै रिक्त पदमा आवेदन आह्वान गरेको हो । सूचनामा उल्लेख भएअनुसार प्राविधिक र विविध सेवातर्...
पोखराको चर्चित बेगनास तालमाथि उत्तरपूर्वपट्टि देखिने बेगनास डाँडा यतिखेर स्थानीय युवाको कृषि कर्मले हराभरा छ ।
स्थानीय केही युवामा कृषि कर्मको जोस उर्लिएको छ । पोखरा महानगरपालिका–३१ वडा कार्यालयका अनुसार यस वर्ष मात्र करीब आधा दर्जन युवाले नयाँ कृषि फार्म दर्ता गरेका छन् भने छिट्टै काम शुरू गर्ने चाँजोपाँजो मिलाइरहेका छन् ।
कृषि कर्ममा युवाको जोसको प्रेरणाका स्रोत स्थानीय ३२ वर्षीय केशवराज तिवारी हुन् । ‘सबै कुरा परिस्थितिले जुराउने रहेछ,’ तिवारीले भने, ‘पढेर जागिर खाने बाल्यकालदेखिको योजना कहाँ पुग्यो थाहा छैन ।’
तिवारीको कर्म वैदेशिक रोजगारी हुँदै अहिले कृषि उद्यममा रूपान्तरण भएको छ । ४ वर्षअघि त्यहाँ कुनै पनि युवाले कृृषि फार्म खोलेका थिएनन्, फार्म कसरी सञ्चालन गर्ने भन्ने सैद्धान्तिक र व्यावहारिक ज्ञान थिएन, देखासिकी गर्न अर्को कुनै स्थापित फार्म थिएन, उत्पादनको बजार कहाँ भन्ने निश्चित थिएन, त्यतिबेला कृषि उद्यम शुरू गरेका हुन् तिवारीले ।
अहिले उनै तिवारीको देखासिकी गर्ने धेरै निस्किसके गाउँमा । उनी भन्छन्, ‘आँट गर्नु नै आधा सफल हुनु रहेछ ।’
५ वर्षअघिसम्म उनी कोरियाको बुसन शहरमा थिए । करीब ७ हजार मजदुरले काम गरिरहेको पानीजहाजमा उनको दिनचर्या बित्थ्यो । गाउँघरको अत्यास मेट्न, दैनिक १६ घण्टासम्म काम गर्थे उनी ।
दिन, महिना गर्दै वर्ष बित्यो । ‘ओभर टाइम’ काम गर्दैगर्दा अत्यास त मेटिन लागेको थियो तर आमाबुवा, घरपरिवार, आफन्त बीचको सञ्चार धमिलिँदै गएको महसूस हुन थाल्यो उनलाई । ‘यस्तै पारा हो भने केही समयमै बिरानो भइने हो कि भन्ने औंधी पीर पर्न थाल्यो,’ उनले सम्झिए, ‘विदेशमा दिएजति समय आफ्नै गाउँठाउँमा दिइयो भने यति पैसा त स्वदेशमै कमाइएलाझैं लाग्यो ।’
यस्तै दिनचर्या, चिन्ता र अन्योलसँगै कोरियामा उनको ५ वर्ष बित्यो । आखिर मासिक ३ लाख रुपैयाँ कमाइको माया मारेर उनी स्वदेश फर्किए र फेरि कोरिया जाने प्रक्रिया थालेनन् ।
‘यहाँ आएपछि फेरि फर्किएर कोरिया जान मन लागेन,’ उनले भने, ‘नेपाल आएकै वर्ष भूकम्पको आर्थिक मन्दी थियो । न त कृषि पेशा गर्ने युवाका लागि अहिलेको जस्तो अनुदान लगायतका सुविधा थियो । व्यवसाय शुरू गर्न कम्ता चुनौती थिएन ।’
कोरिया बस्दा घर खर्च कटाएर बचेखुचेको ५ लाख रुपैयाँ थियो उनीसँग । त्यसमा ५ लाख रुपैयाँ ऋण थपेर १० लाख रुपैयाँ लगानी गर्न आँखा चिम्लिएरै कस्सिए उनी । अनि शुरू गरे कृषिकर्म ।
कामको सिलसिला होस् या रोजगारीको सिलसिलामा धेरै स्थानीयले गाउँ छाडिसकेका थिए । गाउँका धेरै पाखो बारीहरू बाँझै थिए । त्यसैले गरिखाने जग्गा–जमिन पाउन गाह्रो थिएन । छिमेकीबाट लिजमा लिएको केही जमिन र आफ्नो जमिन गरी करीब १५ रोपनीमा उनले कृषि कर्म गरिरहेका छन् ।
‘विदेशमा सुख हुन्छ, धेरै कमाइ हुन्छ भन्ने कुरा भ्रम मात्र रहेछ भन्ने कुरा स्वदेश फर्किएपछि थाहा भयो,’ उनले भने ।
पोखराको पृथ्वीनारायण क्याम्पसमा स्नातक पढ्दै गर्दादेखि नै उनमा विदेश मोह जागेको हो । ‘साथीहरू एकएक गरेर भाषा परीक्षा पास भएपछि मलाई पनि परीक्षा दिन मन लाग्यो । पहिलो पटकमा ९८ प्रतिशत आयो,’ उनले सम्झिए, ‘विद्यालय पढ्ने बेला पनि नआएको मार्क्स कोरियाको भाषा परीक्षामा आएपछि खुशीले गद्गद् भएँ र वैदेशिक रोजगारीका लागि बाटो लागें तर अहिले आफ्नो देशमा आएर इलम गर्न थालेपछि महसूस भयो – त्यतिबेलाको खुशी भ्रम मात्र रहेछ । त्यतिबेला विदेश गएर दुःख नगरेको भए, गाउँमै बसेर कमाइ गर्ने विवेक चाहिँ आउँदैनथ्यो लागेको छ ।’
कृषि व्यवसाय तथा उद्यमका लागि उनमा न कुनै सैद्धान्तिक ज्ञान थियो, न त कुनै तालिम । ‘मात्र देखासिकी अनि बाल्यकालमा गरेको मेलापातको भरमा आँटेको हो,’ काम शुरू गर्दाताकाका अप्ठ्यारा, हण्डरठक्कर सुनाउँदै उनले भने, ‘पहिलो महिनामै २–३ लाख रुपैयाँ घाटा लाग्यो ।’
जग्गा लिजमा लिने वित्तिकै १ हप्ता लगाएर आफैंले निर्माण गरेको कुखुराको खोरमा एकैपटकमा १ हजार कुखुराका चल्ला ल्याएर हुलेका थिए उनले । ती चल्ला १ महिनाका हुँदा–नहुँदै भकाभक मर्न थाले । ‘ब्रोइलर कुखुरालाई छिट्टै हुनसक्ने किटाणु संक्रमण ‘गम्बारो’ रोग लागेको रहेछ । झण्डै १ वर्षपछि स्थानीय आनन्दज्योति विद्यालयको पहलमा सञ्चालित स्थानीय कृषक तालिममा भाग लिएपछि कुखुरा मर्नुको कारणबारे थाहा पाइयो,’ उनले भने, ‘यस्ता समस्याहरू त एकपछि अर्को गर्दै कति आए कति ? तर मैले हरेश खाइनँ ।’
कृषि फार्म स्थानीय तहमा दर्ता गरेर उत्पादन शुरू गरेकै वर्ष आशा गरेभन्दा धेरै उत्पादन भएका काक्रा, अकबरे खुर्सानी, कागतीका लागि उनलाई बजारको समस्या भयो । खेतबारीकै काममा व्यस्त हुँदा आफूले बजार खोज्न नसक्दा धेरै उत्पादन खेर गएको उनले सम्झिए ।
उनले अब विगतका समस्याबाट मुक्ति पाएका छन् । पर्यटकीय क्षेत्र भएकाले बेगनास ताल वरपरका होटल, सब्जीमण्डी र पोखरा बजारका विभिन्न ठाउँबाट माग आउन थालेको छ उनका उत्पादनको । उनको अनुभवमा कामले नै तरिका सिकाउने रहेछ । ‘कामकै क्रममा पाएका तालिम, गोष्ठी लगायतका कार्यक्रममा भाग लिँदै जाँदा उनको नेटवक बढ्यो, गल्ती सुध्रिए, सिर्जनात्मकता बढ्यो ।
‘अहिले मागअनुसार उत्पादन पुर्याउन पनि हम्मेहम्मे पर्छ । नेटवर्क बढ्दै जाँदा सामाजिक कामको दायरा पनि बढ्दैछ,’ उनले भने, ‘त्यसैले पहिले जतिको समय दिन भ्याएको छैन व्यवसायमा । कर्मचारी बढाउने योजनामा छु ।’
१५ रोपनीमा लगाएको अकबरे खुर्सानी, कुखुरा र माछापालन, मह उत्पादन, सूर्यमुखी फूल उत्पादन तथा तोरी उत्पादनबाट मासिक करीब १ लाख रुपैयाँ आम्दानी हुने गरेको उनले बताए ।
नेपाली सेनाले रिक्त पद पदपूर्तिका लागि आवेदन माग गरेको छ । भर्ना छनोट निर्देशनालय जंगी अड्डाले सूचना प्रकाशित गर्दै रिक्त पदमा आवेदन आह्वान गरेको हो । सूचनामा उल्लेख भएअनुसार प्राविधिक र विविध सेवातर्...
पानीजहाज निर्माण क्षेत्रमा आवेदन गरेका परीक्षार्थीले उत्पादन क्षेत्रको भाषा परीक्षामा पनि निवेदन दिन पाउने भएका छन् । वैदेशिक रोजगार विभागले आज एक सूचना जारी गरी उक्त व्यवस्था भएको जनाउँदै आवेदन बुझाउने म्...
नेपाली सेनाले विभिन्न रिक्त पदपूर्तिका लागि आवेदन माग गरेको छ । भर्ना छनोट निर्देशनालय, जंगी अड्डाले शुक्रबार सूचना जारी गर्दै सैन्य तथा विभिन्न ट्रेडका फलोअर्स पदहरूमा दरखास्त आह्वान गरेको हो । खुला तथ...
काठमाडौं-तराई-मधेश द्रुतमार्ग सडक आयोजनाले करारमा कर्मचारी माग गरेको छ । आयोजनाले सोमबार सूचना जारी गर्दै वृक्षारोपण हेरालु पदमा कर्मचारी माग गरेको हो । सूचना प्रकाशित भएको १५ दिनभित्र आवेदन आह्वान...
काठमाडौं महानगरपालिकाले करारमा २३० जना सुपरिवेक्षक तथा गणक माग गरेको छ । गरिब घरपरिवार पहिचानका लागि तथ्यांक संकलन गर्न सुपरिवेक्षक तथा गणक माग गरिएको महानगरले जनाएको छ । काठमाडौं महानगरभित्र ग...
नेपालीहरुको रोजगारीको आकर्षक गन्तव्य बनेको दक्षिण कोरियाका लागि आवेदकको बाढी देखिएको छ । ईपीएस मार्फत कोरिया जान १ लाख ४३ हजारभन्दा बढी नेपाली युवाले आवेदन फाराम दिएका हुन् । ईपीएस को...
सच्चा लोकतन्त्रमा सिमान्तमा रहेको नागरिकले पनि यो देश मेरो हो भन्ने अनुभूति गर्न सक्नेछ- माहात्मा गान्धी । माथि गान्धीको भनाइ किन उद्धृत गरिएको हो भने नयाँ वर्षको आगमन भैसकेको छ र २०८० को बिदाइ बडो हर्षपूर्वक...
एक दिन काम विशेषले नयाँ सडकतिर गएको थिएँ, मोबाइल टिङटिङ गर्यो । हेरेँ पुराना मित्र जयदेव भट्टराई, सम्पादक मधुपर्क (हाल अवकाश प्राप्त) ले सम्झेका रहेछन् । हामी दुई लामो समयसम्म सँगै रह्यौँ, कहिले गोरखापत्र...
आत्मिक शुद्धताका पक्षपाती दार्शनिक सुकरात चौबाटोमा उभिएर एथेन्सबासीलाई आह्वान गरिरन्थे– ‘तपाईं नीति, सत्य र आत्माको शुद्धताका लागि किन ध्यान दिनुहुन्न ?’ उनका अर्थमा त्यो जीवन बाँच्न योग्य हुँदैन...