‘म आमा हुँ र आमाको कुनै सपना हुँदैन ।’ अश्विनी अय्यर तिवारीले निर्देशन गरेको फिल्म पंगाको यस संवादलाई प्रत्येक विवाहित महिलाले आत्मसात गर्छन् । घरपरिवार र सन्तानका लागि आफ्ना सपनालाई बिर्सेर आफ्नो पहिचान समेत मेटाउने आमाहरू हाम्रो समाजमा धेरै भेटिन्छन् । 

अनि फिल्ममा अर्को पनि संवाद छ । नायिका आफ्ना पतिलाई हेर्दै भन्छिन्, ‘तिमीलाई देख्दा एकदम खुशी हुन्छु, छोरोलाई देख्दा पनि खुशी हुन्छु तर आफूलाई देख्दा खुशी हुन सक्दिनँ ।’ त्यसपछि नै शुरू हुन्छ, नायिकाले आफ्नो अस्तित्वसँग गर्ने संघर्ष र त्यस संघर्षमा आफूलाई श्रेष्ठ साबित गर्ने प्रयास ।

जया निगम (कंगना रनावत) विवाहअघि कबड्डीको राष्ट्रिय स्तरकी खेलाडी र क्याप्टेन थिइन् । तर विवाहपछि उनी सात वर्षका छोरा आदित्य (यज्ञ भसिन) की आमा र प्रशान्त (जस्सी गिल) की पत्नी हुन् । जया आफ्नो पारिवारिक संसारमा रमाइरहेकी छन् । कबड्डी खेलेकै कारण उनलाई रेलवेले जागिर दिएको छ र उनको जीवन घर, सन्तान र जागिरको जिम्मेवारी बोकेर चलिरहेको छ । 

अनि एक दिन घरमा भएको एक घटनाले गर्दा जयाको छोरा आदिले उनलाई ३२ वर्षको उमेरमा कबड्डीमा कमब्याक गर्न प्रेरित गर्छन् । पहिले त जयाले पतिसँग मिलेर कमब्याकको अभ्यासको झूटो नाटक गर्छिन् तर यस प्रक्रियामा उनका दबिएका सपनाहरू फेरि उदाउन थाल्छन् । अनि उनी राष्ट्रिय टीममा कमब्याक गरेर आफ्नो स्वर्णिम समयलाई फेरि जिउन चाहन्छिन् । उनको त्यस यात्रामा उनका पति र छोराले त साथ दिन्छन् नै, उनकी आमा (नीना गुप्ता) र मिल्ने साथी मीनू (रिचा चड्ढा) ले पनि सहायता गर्छन् । 

निर्देशकका रूपमा अश्विनी उम्दा छिन् । उनले भोपाल जस्तो सानो शहरकी जागिरे महिला र उसको मध्यमवर्गीय परिवारलाई पर्दामा मसिनो गरी चित्रित गरेर कथालाई बलियो बनाएकी छन् । अश्विनीले जया, मीनू र आमाको चरित्र मार्फत महिला सशक्तीकरणको कुरा गरेकी छन् तर ती पात्रहरूलाई उपदेशक बनाएकी छैनन् । 

एक दृश्यमा जया भन्छिन्, ‘हरेकपटक महिलालाई करीयर छोड्नका लागि पति वा घरले बाध्य बनाए किन भनिन्छ ? त्यो उसको चोइसको कुरा पनि हुन सक्छ नि ?’ खासमा अश्विनीले पंगामार्फत महिलालाई आफ्नो चोइसले पंगा लिने अधिकार दिनुपर्छ भन्ने कुरा राख्न खोजेकी छन् ।

फिल्मको पहिलो हाफ अलिक लामो छ तर सेकेन्ड हाफमा कथा सरर अगाडि बढ्छ । अश्विनीले मानवीय सम्बन्धसँगै कबड्डी जस्तो खेलको थ्रिल पनि कायम राखेकी छन् । 

निखिल मल्होत्रा र अश्विनीको संवाद चोटिला छन् । जय पटेलको सिनेमाटोग्राफी दर्शनीय छ र बल्लु सलुजाले फिल्मको राम्रो सम्पादन गरेका छन् । शंकर–एहसान–लोयको संगीत विषय अनुरूप छन् । 

जयाको भूमिकालाई कंगनाले सहज तरिकाले निर्वाह गरेकी छन् । उनको पहिरन र शारीरिक हाउभाउ सबैले चरित्रलाई स्मरणीय बनाएको छ । भावुक दृश्यहरूमा कंगनाले मेलोड्रामा नगरी वास्तविकता देखाएकाले दर्शकको आँखा रसाउँछ । गृहिणी र कबड्डी खेलाडी दुवै पक्षलाई उनले न्याय गर्न सकेकी छन् ।

हकी खेलाडी र प्रशिक्षकका रूपमा रिचा चड्ढाको अभिनय दमदार छ । बिहारी लवजमा बोलिएको उनको संवाद र शारीरिक हाउभाउले भरपूर मनोरञ्जन दिन्छन् । उनी र कंगनाको संयुक्त दृश्यको केमिस्ट्री राम्रो छ । 

सहयोगी पतिको भूमिकामा जस्सी गिलले सहज अभिनय गरेकी छन् । कंगनासँग उनको जोडी राम्रो देखिन्छ । 

कम दृश्य पाएको भए पनि नीना गुप्ताले प्रभाव पार्छिन् । 

बालकलाकार यज्ञ भसीनले निर्दोष अभिनय गरेर सबैको मन हर्छन् । 

यो फिल्म हेर्न नछुटाउनुहोला । तपाईंलाई आफ्ना सपना पुनर्जीवित गर्ने हौसला यसले दिनेछ ।

फिल्म : पंगा
कलाकार : कंगना रनावत, रिचा चड्ढा, नीना गुप्ता, जस्सी गिल, यज्ञ भसीन आदि
निर्देशक : अश्विनी अय्यर तिवारी
विधा : ड्रामा, रोमान्स
अवधि : २ घन्टा ११ मिनेट
रेटिङ : ३.५/५

नवभारत टाइम्समा प्रकाशित समीक्षा